Πυρηνικός κλοιός για την Ελλάδα

Ο πυρηνικός κλοιός σφίγγει στα Βαλκάνια. Η Ελλάδα όμως αντί να αναλάβει πρωτοβουλίες για να εγκαταλειφθούν όλα τα σχέδια για εξάπλωση πυρηνικών εργοστασίων, φλερτάρει μαζί τους.

Η Βουλγαρία, μετά από πάμπολλες αναβολές, δηλώνει ότι μέχρι το 2009 θα κλείσει οριστικά τον πυρηνικό σταθμό του Κοζλοντούι. Ταυτόχρονα, όμως, ετοιμάζει την κατασκευή νέου πυρηνικού εργοστασίου στο Μπέλενε, που είχε παγώσει μετά από αντιδράσεις, με δύο σταθμούς των 1.000 μεγαβάτ, ο καθένας. Στις 18.1.2008 υπογράφτηκε συμφωνία με τη Ρωσία, με κόστος κατασκευής 4 εκατομ. Ευρώ.

Η Τουρκία έχει ανακοινώσει την επιλογή της για κατασκευή συνολικά τριών πυρηνικών εργοστασίων συνολικής ισχύος 5.000 MW. Το τουρκικό Ίδρυμα Πυρηνικής Ενέργειας έχει ήδη πραγματοποιήσει προμελέτες τοποθεσίας για την ανέγερσή τους σε 8 νομούς, με έμφαση το Ακκούγιου απέναντι από τη Ρόδο και την Κύπρο, τη Σινώπη του Εύξεινου Πόντου και την Ανατολική Θράκη. Στις 9.11.07 η τουρκική Εθνοσυνέλευση ενέκρινε νομοσχέδιο για την κατασκευή πυρηνικών εργοστασίων στην Τουρκία. Το τουρκικό αντιπυρηνικό κίνημα, που είχε πετύχει να ακυρώσει την κατασκευή πυρηνικού εργοστασίου στο Ακκούγιου της Μερσίνας, ετοιμάζεται για νέους αγώνες. Ήδη στις 14.2.08 ανακοινώθηκε από τον Υπουργό Ενέργειας Χιλμί Γκιουλέρ, η απόφαση της τουρκικής κυβέρνησης να προχωρήσει στη χωροθέτηση του πρώτου πυρηνικού σταθμού στο Ακκούγιου. «Η περιοχή όπου όλα είναι ήδη έτοιμα για την κατασκευή είναι το Ακκούγιου», δήλωσε ο Γκιουλέρ στο τηλεοπτικό δίκτυο NTV. Πρόκειται μάλιστα να διεξάγει μειοδοτικό διαγωνισμό στις 21 Φεβρουαρίου για την κατασκευή του σταθμού, που προβλέπεται να τεθεί σε λειτουργία μέχρι το 2014. Οι προπαρασκευαστικές εργασίες έχουν ξεκινήσει για την κατασκευή και του δεύτερου πυρηνικού σταθμού, κοντά στο λιμάνι της Σινώπης. Η Τουρκία έχει επιδείξει έντονο ενδιαφέρον για τον αντιδραστήρα τύπου CANDU (Canadian Deuterium Uranium), ο οποίος χρησιμοποιείται μεταξύ άλλων από το Πακιστάν, την Ινδία, τη Ν. Κορέα και την Αργεντινή. Ο συγκεκριμένος αντιδραστήρας δεν χρειάζεται εμπλουτισμένο ουράνιο για την λειτουργία του αλλά φυσικό ουράνιο U-235 που υπάρχει στην Τουρκία, γεγονός που σημαίνει απεξάρτηση από πηγές προμήθειας πυρηνικού καυσίμου. Αν και θεωρείται από τους πιο ακριβούς τύπους αντιδραστήρα, μπορεί να παράγει διπλάσιες ποσότητες πλουτωνίου, στοιχείο απαραίτητο για την κατασκευή πυρηνικών όπλων.

Στην Αλβανία, στις 10.11.07 ο Αλβανός πρωθυπουργός Σάλι Μπερίσα, ανακοίνωσε την πρόθεση κατασκευής από μεγάλη γαλλική εταιρεία πυρηνικού εργοστασίου στο Δυρράχιο, 100 χιλιόμετρα από τα βόρεια σύνορά μας! Επίσης, συζητούν και με αμερικανικές και ασιατικές εταιρείες (Camossi, WestingΗοuse).

Η Ρουμανία διαθέτει ένα πυρηνικό εργοστάσιο κοντά στις εκβολές του Δούναβη στη Μαύρη Θάλασσα, το Τσέρναβοντα (Cernavoda). Λειτουργούν 2 αντιδραστήρες ισχύος 650 MW, από τους πέντε συνολικά που προγραμματίζει (οι τρεις των 1000 MW), με εμπλοκή της ιταλικής ENEL για την κατασκευή των μονάδων 3 και 4. Το πυρηνικό του Τσέρνοβοντα χρησιμοποιεί τα νερά του Δούναβη για ψύξη, όπως και του Κοζλοντούι και είναι εκτεθειμένο στους ίδιους κινδύνους, που μπορεί να προκαλέσουν ένα μείζον πυρηνικό ατύχημα. Η εμπειρία των Ρουμάνων τεχνικών είναι μικρή, κάτι που αυξάνει τους κινδύνους.

Στον παλιότερο σχεδιασμό για την «Ολοκληρωμένη ανάπτυξη της κοιλάδας του Βαρδάρη», η Π. Γ. Δημοκρατία της Μακεδονίας (FYROM), πρόβλεπε τη δημιουργία στον Αξιό 2 πυρηνικών αντιδραστήρων. Αμέσως μετά την πρόσφατη αναγνώριση της χώρας από τον Καναδά ως «Μακεδονία», επετεύχθη μεταξύ τους και συμφωνία για την αγορά πυρηνικών αντιδραστήρων καναδικής προέλευσης.

Η Τσεχία διαθέτει σήμερα ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Ντιουκοβάνι (Dukovany) με τέσσερις αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικά ισχύος 1648 MW. Οι αντιδραστήρες αυτοί, τεχνολογίας PWR, κατασκευάστηκαν μεταξύ 1985-1988 ενώ ολοκληρώνουν της κατασκευή τους και άλλοι δύο συνολικής ισχύος 1824 MW.

Στο έδαφος της Σλοβακίας, μετά τη διάσπαση της Τσεχοσλοβακίας, έμεινε το πυρηνικό εργοστάσιο του Μποχουνίτσε (Bohunice). Διαθέτει πέντε αντιδραστήρες σε λειτουργία, συνολικής ισχύος 2040 MW. Είναι και αυτοί τεχνολογίας PWR και πρωτολειτούργησαν μεταξύ 1978-85. Κατασκευάζονται και άλλοι τρεις αντιδραστήρες, συνολικής ισχύος 1144 MW (Moshovce, Tepenly). Οι νέοι αντιδραστήρες θα αντικαταστήσουν τους παλιότερους.

Στην Ουγγαρία λειτουργεί ένα πυρηνικό εργοστάσιο στο Παξ (Paks) με τέσσερις αντιδραστήρες συνολικής ισχύος 1729 MW, που καλύπτουν σχεδόν το 40% της παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας της χώρας. Οι 4 αντιδραστήρες PWR κατασκευάστηκαν μεταξύ των ετών 1983 και 1987.

Η Σλοβενία μοιράζεται με την Κροατία τη διαχείριση του πυρηνικού εργοστάσιου του Κρσκο (Krsko), αν και συζήτησαν την εξαγορά του 50% του μεριδίου της Κροατίας.

Έρχεται η σειρά της Ελλάδας;

Η Ελλάδα, όπου το αντιπυρηνικό της κίνημα ματαίωσε τα σχέδια για πυρηνικό εργοστάσιο στην Κάρυστο της Εύβοιας στη δεκαετία του ’70, είναι μια σεισμογενής χώρα ενώ η εμπειρία που υπάρχει από την πυρηνική ενέργεια είναι ήδη τραγική: Όλοι θυμόμαστε το πυρηνικό ατύχημα στο Τσέρνομπιλ το 1986, τις συνέπειες του οποίου δεν πλήρωσε μόνο η Ουκρανία και η Ρωσία αλλά ολόκληρη η Ευρώπη και η Μέση Ανατολή και βεβαίως και η χώρα μας. Η ραδιενέργεια δε γνωρίζει σύνορα και το απέδειξε με τραγικό τρόπο το 1986, οπότε και αρκετές χώρες πήραν απόφαση να κλείσουν τα πυρηνικά τους εργοστάσια ή να εγκαταλείψουν τα σχέδια δημιουργίας νέων. Στη Γερμανία, υπάρχει χρονοδιάγραμμα κλεισίματος όλων των πυρηνικών εργοστασίων μέχρι το 2020, μετά από συμφωνία που προώθησαν οι Πράσινοι, όταν συμμετείχαν στην κυβέρνηση.

Η Ελλάδα όμως όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά εξετάζει το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στη Βόρεια Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ! Ταυτόχρονα, ο πρωθυπουργός κ. Καραμανλής εκφράζεται θετικά για τα πυρηνικά προγράμματα άλλων χωρών.

Η πρώτη φορά που ο Έλληνας Πρωθυπουργός ευρισκόμενος στο εξωτερικό «ευλογεί» την πυρηνική ενέργεια ήταν στη Βουλγαρία το 2006, όταν είχε δώσει το πράσινο φως για τον πυρηνικό σταθμό στο Μπέλενε. Είχε εκφράσει τότε την ικανοποίησή του για την ανάληψη εκ μέρους της Βουλγαρίας της υποχρέωσης να καλύπτονται οι όροι που έχουν σχέση με την πυρηνική ασφάλεια, παρά το γεγονός ότι έχει καταγγελθεί το πυρηνικό πρόγραμμα στο Μπέλενε ακόμα και από ανώτατους αξιωματούχους (όπως π.χ. του πρώην Προέδρου της Βουλγαρικής Επιτροπής Ατομικής Ενέργειας) ως υψηλότατου ρίσκου.

Το Φεβρουάριο του 2007 δημοσίευμα -που δεν διαψεύστηκε- έκανε λόγο για απόρρητη εισήγηση προς την Ελληνική Κυβέρνηση στην οποία αναφερόταν ότι «είναι σκόπιμο και χρήσιμο η ελληνική πλευρά να προετοιμαστεί τόσο σε επίπεδο μελέτης όσο και σταδιακής ψυχολογικής προετοιμασίας (!!!) της κοινής γνώμης για χρήση της πυρηνικής ενέργειας». Επιπλέον, ο κ. Κασκαρέλης, πρέσβης μας στην ΕΕ, έφερε το μήνυμα του πυρηνικού λόμπι στη χώρα μας για πυρηνικό εργοστάσιο στον Έβρο: “Πρέπει να ανησυχείτε. Πρέπει να αποκτήσετε πυρηνικά. Ξεχάστε τα ανανεώσιμα. Ξεμείναμε από κέρδη”!

Ανοιχτό το ενδεχόμενο στο μέλλον να λειτουργήσει και στην Ελλάδα σταθμός πυρηνικής ενέργειας άφησε στη Βουλή στις 10.12.07 και ο υφυπουργός Ανάπτυξης Στ. Καλαφάτης. Απαντώντας σε σχετική ερώτηση του βουλευτή του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττού, ο κ. Καλαφάτης είπε ότι το θέμα αυτό εξετάζεται μέσα στο γενικότερο πλαίσιο της αξιοποίησης των εναλλακτικών μορφών και των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, σε συνάρτηση με την ενεργειακή επάρκεια του πλανήτη.
Υπάρχει την τελευταία διετία ένα αυξημένο ενδιαφέρον σε όλο τον κόσμο για δημιουργία σταθμών παραγωγής πυρηνικής ενέργειας, πρόσθεσε, αναφέροντας ως παράδειγμα την Αίγυπτο και το Μαρόκο. Όπως είπε, όμως, χρειάζεται μακροχρόνιος σχεδιασμός, "μπορεί να επιτευχθεί στο μέλλον, αλλά προς το παρόν οι συζητήσεις επί του θέματος αυτού έχουν διερευνητικό χαρακτήρα".

Ακόμη πιο θετικός ήταν ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ Ντ. Βρεττός: "Η αξιοποίηση της πυρηνικής ενέργειας λύνει προβλήματα περιβάλλοντος, να μην είμαστε φοβικοί στο θέμα της πυρηνικής ενέργειας", επισήμανε αναφέροντας ανάλογες δραστηριότητες που λαμβάνουν χώρα στην Τουρκία. "Μετά τις Βουλγαρία, Τουρκία, μια ακόμη γειτονική χώρα, η Αλβανία, θα αξιοποιήσει την πυρηνική ενέργεια. Η Βουλγαρία άρχισε, 18.10.2006, την κατασκευή πυρηνικής μονάδας στο Μπελένε, στο Δούναβη. Η Τουρκία θα κατασκευάσει, μέχρι το 2012, τρία πυρηνικά εργοστάσια, συνολικής ισχύος 5000MW. Ο Τούρκος Πρόεδρος, Αμπντουλάχ Γκιούλ, υπέγραψε πριν δέκα μέρες, στις 22/11/2007, το νόμο που επιτρέπει την κατασκευή τους. Επιπλέον, το ενεργειακό σύστημα της χώρας μας είναι στα όριά του και είναι επιβεβλημένο να διερευνήσουμε εναλλακτικές μορφές ενέργειας" υπογράμμισε.

Σε παγκόσμιο επίπεδο τα πυρηνικά εργοστάσια γίνονται προθάλαμος για τη διασπορά των πυρηνικών όπλων (Ισραήλ, Πακιστάν, Βορ. Κορέα) το Ιράν μπαίνει στο στόχαστρο μιας πιθανής νέας εισβολής, την ίδια ώρα που οι Η.Π.Α. παρέχουν με επίσημη συμφωνία στην Ινδία τις διευκολύνσεις-κλειδιά που απαγορεύει η Συνθήκη για τη Μη Διάδοση των Πυρηνικών Όπλων, την οποία η Ινδία δεν αναγνωρίζει ενώ αρνείται οποιοδήποτε έλεγχο των πυρηνικών εγκαταστάσεών της. Γιατί λοιπόν η Ελλάδα στηρίζει την Ινδία στο πυρηνικό της πρόγραμμα;

Κατά τη διάρκεια του ταξιδιού του Πρωθυπουργού στην Ινδία (9-13.1.08), τα κανάλια έπαιξαν τις επίσημες τελετές, κάποιες δηλώσεις, τις επισκέψεις στα μνημεία, τους μαχαραγιάδες κλπ. Πουθενά όμως δεν υπάρχει αυτό που τα ινδικά μέσα ενημέρωσης έδωσαν ως πρώτη είδηση κατά την επίσκεψη του Έλληνα Πρωθυπουργού. Σύμφωνα λοιπόν με τα ινδικά πρακτορεία ειδήσεων ο κ Καραμανλής εξέφρασε την προθυμία της Ελλάδας να υποστηρίξει το αίτημα της Ινδίας για διεθνή συνεργασία για την ειρηνική χρήση της πυρηνικής ενέργειας.

Γιατί ζητάει διεθνή συνεργασία η Ινδία; Η Ελλάδα, είναι μέλος -μαζί με άλλες 44 χώρες- του Nuclear Suppliers Group (NSG), που δημιουργήθηκε το 1975 ως απάντηση στην πυρηνική δοκιμή της Ινδίας, που είχε πραγματοποιηθεί ένα χρόνο πριν, προκειμένου να τεθούν περιορισμοί στην εξαγωγή και μεταφορά πυρηνικών υλικών ή εξοπλισμού ή τεχνολογίας. Στη μαύρη λίστα των αποκλεισμένων χωρών είναι η Ινδία, η οποία μαζί με άλλες 3 χώρες (Ισραήλ, Πακιστάν, Β. Κορέα), είναι οι μόνες που δεν έχουν υπογράψει την Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών (NPT).

Με την δήλωση του Έλληνα Πρωθυπουργού και τη διευκόλυνση που παρέχεται στην Ινδία, αχρηστεύεται στην ουσία η Συνθήκη Μη Διάδοσης των Πυρηνικών και ανοίγει ακόμα περισσότερο ο δρόμος χωρίς επιστροφή. Ευθυγραμμίζεται η Ελλάδα με την απύθμενη υποκρισία που χαρακτηρίζει τις κυρίαρχες δυνάμεις -με πρώτες τις ΗΠΑ- στα θέματα των πυρηνικών.

Δημοσιεύματα στο «Ποντίκι» (10-1-2008) και στην «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» (13-1-2008) κάνουν λόγο για σχέδια δημιουργίας πυρηνικών εργοστασίων σε όλες σχεδόν τις βαλκανικές χώρες και εμφανίζουν στελέχη της κυβέρνησης και της ΔΕΗ να εξετάζουν το ενδεχόμενο δημιουργίας πυρηνικού εργοστασίου στην Ελλάδα ή σε γειτονική χώρα με χρηματοδότηση της ΔΕΗ!

Σύμφωνα με το δημοσίευμα της εφημερίδας «Κυριακάτικη Ελευθεροτυπία» στις 13.1.08, «το θέμα της στροφής στην πυρηνική ενέργεια για την κάλυψη αναγκών σε ηλεκτρικό ρεύμα έχει αρχίσει να συζητείται -προς το παρόν ανεπισήμως- στα υψηλά κλιμάκια των συναρμόδιων υπουργείων (Ανάπτυξης, Οικονομίας, ΥΠΕΧΩΔΕ). Όπως χαρακτηριστικά ανέφερε στην «Κ.Ε.» κυβερνητικός αξιωματούχος, «το θέμα είναι ποιος θα αναλάβει την πρωτοβουλία να το θέσει και επισήμως στην κυβερνητική ατζέντα...».

Στην αντίστοιχη συζήτηση για τη χρήση πυρηνικής ενέργειας στην παραγωγή ηλεκτρισμού άνοιξε η ΔEH. Προσεκτικά σε πολυσέλιδη ανακοίνωση που εξέδωσε στις 24.1.2008 για τον ρόλο του άνθρακα στη στρατηγική της παραγωγή, έκανε για πρώτη φορά επίσημη αναφορά στη δυνατότητα παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από πυρηνικές μονάδες, σπεύδοντας ωστόσο να σημειώσει ότι δεν εξετάζεται στην παρούσα φάση κάτι τέτοιο. «Yποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες λιγνιτικές μονάδες (Eλασσόνα, Δράμα), μονάδες φυσικού αερίου, ανθρακικές, πετρελαϊκές ή και πυρηνικές μονάδες» αναφέρει χαρακτηριστικά η ανακοίνωση και εν συνεχεία υπογραμμίζει ότι «στην παρουσίαση αυτή δεν εξετάζονται πετρελαϊκές και πυρηνικές μονάδες».

Σε 12σέλιδο "κείμενο αρχών" για την ενεργειακή πολιτική η ΔΕΗ προσδιορίζει ως υποψήφιες μονάδες και τους πυρηνικούς, δίπλα στις λιγνιτικές και τις μονάδες φυσικού αερίου και πετρελαίου.

Η ΔΕΗ έτσι διέψευσε τον υπουργό Ανάπτυξης Χρ. Φώλια, που μόλις πριν από έξι μέρες δήλωνε κατηγορηματικά ότι δεν συζητείται καν η κατασκευή πυρηνικής μονάδας επιχειρώντας να διαψεύσει δημοσίευμα κατασκευής μονάδας στην Κομοτηνή.

Η αναφορά αυτή της ΔΕΗ ήρθε σε διάψευση όσων υποστήριξε το Γραφείο Τύπου του υπουργείου Ανάπτυξης το Σάββατο 19 Ιανουαρίου. Απαντώντας σε πρωτοσέλιδο δημοσίευμα της εφημερίδας "Ισοτιμία" με τίτλο "Πυρηνικό εργοστάσιο της ΔΕΗ στη Θράκη!" το υπουργείο Ανάπτυξης υποστήριζε σε ανακοίνωσή του ότι "ουδέποτε τέθηκε ζήτημα κατασκευής πυρηνικού εργοστασίου σε κανένα σημείο της ελληνικής επικράτειας, ούτε από την ηγεσία του υπουργείου Ανάπτυξης, ούτε από οιαδήποτε εποπτευόμενη υπηρεσία και αρχή".

Αλλά ακολουθεί και μακροσκελής επιστολή της προς τους 300 της Βουλής, την οποία υπογράφει ο διευθυντής Επικοινωνίας της ΔΕΗ Κίμων Στεριώτης, όπου η ΔΕΗ κάνει λόγο για πυρηνικές μονάδες, επιχειρώντας να πείσει και για την καύση λιθάνθρακα και για θερμοηλεκτρική μονάδα στο λιγνιτικό πεδίο Δράμας. Είναι σαφές ότι προετοιμάζει την κοινή γνώμη για τα επόμενα βήματά της, λέγοντας ότι «υποψήφιες θερμοηλεκτρικές μονάδες για την περαιτέρω ανάπτυξη του συστήματος παραγωγής είναι νέες Λιγνιτικές μονάδες (Ελασσόνα, Δράμα), μονάδες Φυσικού Αερίου, Ανθρακικές, Πετρελαϊκές ή και Πυρηνικές μονάδες» (kavalanet, 1.2.08).

Σύμφωνα με το δημοσίευμα υποψήφια περιοχή για την κατασκευή του πυρηνικού σταθμού είναι η Κομοτηνή, καθώς θεωρείται περιοχή μηδενικής ή μικρής σεισμικότητας. Επιπλέον, η Κομοτηνή βρίσκεται κοντά στις αντλητικές μονάδες του Θησαυρού στη Δράμα και της Σφηκιάς στη Βέροια (είθισται πλησίον των πυρηνικών σταθμών να εγκαθίστανται αντλητικές μονάδες που τροφοδοτούνται με την ενέργεια που παράγεται κατά τις νυχτερινές ώρες, ώστε να αντλούνται με φθηνή ενέργεια τα ύδατα από τους ταμιευτήρες). Όπως αναφέρει το δημοσίευμα της "Ισοτιμίας" το θέμα έχει ήδη φτάσει στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία γενικώς αντιμετωπίζει θετικά την ηλεκτροπαραγωγή από πυρηνική ενέργεια.

Τα «Νέα» μάλιστα προχωρώντας περισσότερο κάνουν λόγο (19-20 Ιανουαρίου) για την Κοζάνη, η οποία θεωρείται υποψήφια για εγκατάσταση πυρηνικού σταθμού, γιατί έχει τις υποδομές και τα δίκτυα, ενώ κρίνεται και σχετικά ασεισμική!!

Σήμερα, 22 χρόνια μετά, το πυρηνικό λόμπι αντεπιτίθεται, εκμεταλλευόμενο την ανησυχία του κόσμου για την κλιματική αλλαγή. Προσπαθούν έτσι να εμφανίσουν την πυρηνική ενέργεια ως εναλλακτική λύση για την αντιμετώπιση της κλιματικής αλλαγής. Όμως, η πυρηνική ενέργεια δεν είναι λύση, είναι πρόβλημα!

Ποιος θα μας προστατέψει από ένα πιθανό πυρηνικό ατύχημα; Ποιος θα ελέγχει την ασφάλεια ενός τέτοιου εργοστασίου; Ποιος θα μας προστατέψει από την πιθανότητα τρομοκρατικού χτυπήματος σε ένα τέτοιο εργοστάσιο; Πότε και ποιος θα μας ειδοποιήσει, αν συμβεί ένα ατύχημα; Εδώ ένας σεισμός έγινε, και κάνανε μερικές ώρες μέχρι να υπάρξει επίσημη ανακοίνωση! Εμπιστευόμαστε την όποια εταιρεία ή την όποια κυβέρνηση πως θα παραδεχτεί ότι έγινε ατύχημα ή ότι υπήρξε διαρροή ραδιενέργειας: Θυμίζουμε ότι το μεγάλο ατύχημα του Τσέρνομπιλ δεν το μάθαμε από την κυβέρνηση της (τότε) Σοβιετικής Ένωσης αλλά από τη γειτονική Σουηδία. Η Σοβιετική Ένωση αναγκάστηκε να το παραδεχτεί με μεγάλη καθυστέρηση, που στην περίπτωση της ραδιενέργειας, σημαίνει απώλεια ζωών, άνθρωποι που αμέριμνοι κυκλοφορούν, τρώνε μολυσμένα τρόφιμα και πίνουν ραδιενεργό νερό!

Και δεν μιλάμε για το τι θα γίνονται τα πυρηνικά απόβλητα: Θα τα φουντάρουμε στη θάλασσα ή θα τα θάβουμε; Πού και με ποια μέτρα ασφαλείας; Ποιος θα ήθελε στην πόλη του ή το χωριό του μια χωματερή αποθήκευσης πυρηνικών αποβλήτων;

Το τελευταίο αλλά εξίσου σημαντικό: πρέπει να προωθούμε τη συγκέντρωση ενέργειας, που σημαίνει και συγκέντρωση εξουσίας και αυστηρό αστυνομικό κράτος για την αποφυγή τρομοκρατικών χτυπημάτων που θα οδηγήσουν σε διαρροή ραδιενέργειας:

Ή μήπως πρέπει να στραφούμε σε αποκεντρωμένη παραγωγή ενέργειας από ήπιες και ανανεώσιμες μορφές ενέργειας από τον ήλιο, τον άνεμο και το νερό; Οι ήπιες μορφές ενέργειας, τα μικρά μεγέθη, η αποκέντρωση και η εξοικονόμηση ενέργειας είναι η λύση. Η Ελλάδα πρέπει οριστικά και αμετάκλητα να στραφεί προς αυτές τις μορφές ενέργειας, οι οποίες και από το κλίμα μας ευνοούνται και κανέναν κίνδυνο δε δημιουργούν για την υγεία μας.

Η Ελλάδα ήδη έχει μια αναπτυσσόμενη εξαγωγική βιομηχανία ηλιακών θερμοσιφώνων και πρωτοπορεί διεθνώς στον τομέα αυτό. Είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να μην κατασπαταλήσει τεράστια ελληνικά και ευρωπαϊκά κονδύλια σε σχέδια για πανάκριβα πυρηνικά εργοστάσια που θα παίζουν κορώνα γράμματα τη ζωή μας καθημερινά αλλά, αντίθετα, να δώσει μια τεράστια ώθηση στην ανάπτυξη των ήπιων και ανανεώσιμων μορφών ενέργειας στη χώρα μας, συμβάλλοντας στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής, στην ανάπτυξη της τοπικής οικονομίας και στη δημιουργία χιλιάδων νέων θέσεων εργασίας στην προστασία και όχι στην καταστροφή του περιβάλλοντος.

Ο αντιπυρηνικός αγώνας τώρα είναι περισσότερο από ποτέ πανευρωπαϊκός και παγκόσμιος.

Το παρακράτος ξαναχτυπά. Η υπόθεση των 49 για κάποιους δεν έχει κλείσει.

Προχθές την νύχτα κάποιοι μπήκαν στο γραφείο της δικηγόρου Αντωνίας Λεγάκη, η οποία υπήρξε μία από τους δικηγόρους υπεράσπισης των 49 συλληφθέντων από την πορεία της 8 μάρτη. Όπως φάνηκε, αυτοί που μπήκαν στο γραφείο δεν μπήκαν για να κλέψουν.
Μπήκαν για πολύ συγκεκριμένο λόγο αφού πάνω στο γραφείο υπήρχε ανοιγμένη η δικογραφία της υπόθεσης των 49 καθώς και 3 cd με αποδεικτικό υλικό που είχε χρησιμοποιηθεί κατά τη διάρκεια της δίκης, και τα οποία ούτε καν η δικηγόρος θυμόταν που βρίσκονταν.

Η υπόθεση "βρωμάει" πολύ.
Για ποιο λόγο κάποιοι να θέλουν να "δουν" την συγκεκριμένη δικογραφία και τα αποδεικτικά στοιχεία στα cd?
Ύστερα από την απαγωγή του συντρόφου στην κρήτη, η υπόθεση αυτή έρχεται να προσθέσει άλλη μια ενέργεια στην κρατική και παρακρατική τρομοκρατία.

ΠΙΣΩ ΡΟΥΦΙΑΝΟΙ
ΕΜΠΡΟΣ ΣΥΝΤΡΟΦΟΙ

Λινκ από το άρθρο της ελευθεροτυπίας και η ανακοίνωση της εναλλακτικής παρέμβασης δικηγόρων:
http://athens.indymedia.org/front.php3?lang=el&article_id=828160

ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ.

11/11/2007: Thanatos 48xronou stis fylakes Korydallou

26/10/2007: Thanatos 31xronou stis fylakes Alikarnassou Kritis

12/10/2007: Apagxonismos 27xronou Afganou stis fylakes Korydallou

14/8/2007: Thanatos 2 kratoumenwn stis fylakes Kerkyras

26/8/2007: Thanatos 2 kratoumenwn stis fylakes Malandrinou

25/6/2007: Thanatos 21xronou kratoumenou stis fylakes Korydallou

19/6/2007: Thanatos 26xronou apo tis dikastikes fylakes Komotinis sta kratitiria tis ypodieythinsis metagogwn Thessalonikis apo epiliptiki krisi

10/6/2007: Aytoktonia 57xronou sto psyxiatreio twn fylakwn Korydallou

29/4/2007: Aytoktonia 28xronou sta kratitiria tou A.T. Menemenis

19/4/2007: Thanatos 45xronou apo tis fylakes Komotinis sta kratitira tou tmimatos metagwgwn Thessalonikis

15/4/2007: Aytoktonia 20xronou Alvanou sta kratitiria tou A.T. Iliou

1/4/2007: Thanatos 26xronou stin agrotiki fylaki Agias sta Xania.

30/3/2007: Thanatos 30xronou kratoumenou sto psyxiatreio tvn fylakwn Korydallou

28/3/2007: Aytoktonia 15xronou Polwnou sto psyxiatreio tvn fylakwn Korydallou

27/2/2007: Thanatos 52xronou stis dikastikes fylakes Naypliou

ΝΕΚΡΗ ΚΡΑΤΟΥΜΕΝΗ ΣΤΙΣ ΦΥΛΑΚΕΣ.

Νεκρη βρεθηκε η 38ρονη Αννα Πετριδη τα ξημερωματα του σαββατου 5.15

αφου ηταν ηδη 4 μερες στην απομωνωση.Η πετριδη ειχε συλληφθει πριν μια εβδομαδα για χρηση τοξικων ουσιων και οδηγηθηκε στις Γυναικειες Φυλακες Κορυδαλλου.Την εριξαν στην παγωμενη απομωνωση τις φυλακης με ενα στρωμα στο τσιμεντο.Ουτε καν κρεβατι.Ειχε δυο παιδια και ο αντρας της ειναι και αυτος κρατουμενος στις φυλακες κορυδαλλου,και αυτος για ναρκωτικα.Ο Ιατροδικαστης διεγνωσε αναροφηση ενω φωτογραφιες παρθηκαν απο το αψυχο σωμα της κοπελας ενω βρισκοταν νεκρη μεσα στην απομωνωση,να τονισουμε οτι για αρκετες ωρες το πτωμα παρεμενε πεσμενο μεσα στο κελι,ενω και που τη βρηκαν νεκρη,παλι το σωμα της κοπελας παρεμενε στην απομωνωση χωρις να ερθει καποιος να το εξετασει.

Δεν ειναι η πρωτη φορα που συμβαινουν τετοια περιστατικα,πολλοι χρηστες-ιες ουσιων εχουν ξεψυχησει στις φυλακες λογω των απανθρωπων συνθηκων κρατησης που επικρατουν και λογω οτι η κατασταση τους χειροτερευει απο την στιγμη που οδηγουνται στην φυλακη.Μια ακομη κρατικη δολοφονια λοιπων αναμεσα στις τοσες που συντελουνται καθε μερα εντος και εκτος φυλακης.

ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑ ΧΩΝΕΥΤΗΡΙΑ ΤΩΝ ΑΝΘΡΩΠΙΝΩΝ ΨΥΧΩΝ

ΕΛΑΦΟΝΗΣΟΣ S.O.S.

Οι κάτοικοι, επισκέπτες και φίλοι της Ελαφονήσου εναντιωνόμαστε στο ενδεχόμενο εγκατάστασης μονάδας παραγωγής ηλεκτρικού ρεύματος ισχύος 460 MW με καύσιμο φυσικό αέριο καθώς και στην κατασκευή λιμανιού στο Δήμο Βοιών Λακωνίας απέναντι από την Ελαφόνησο.
Ζητάμε από το Υπουργείο Ανάπτυξης να εφαρμόσει την κοινοτική περιβαλλοντική νομοθεσία για τις προστατευόμενες περιοχές και την κοινοτική ενεργειακή πολιτική.
Υπενθυμίζουμε ότι η παραλιακή περιοχή Νεάπολης Βοιών και Ελαφονήσου έχει χαρακτηριστεί ως Τόπος Κοινοτικής Σημασίας του δικτύου NATURA 2000 (GR2540002), σύμφωνα με την οδηγία 92/43/ΕΟΚ.
Η εγκατάσταση μιας τέτοιας μονάδας απειλεί το οικοσύστημα της περιοχής και παραβιάζει τους όρους της διακυβερνητικής συμφωνίας Ramsar (COP8, 2002) για την προστασία των υγροτόπων, όπως της λίμνης Στρογγύλης.
Υπογραμμίζουμε επίσης ότι πρόκειται για μια περιοχή ιδιαίτερου αρχαιολογικού ενδιαφέροντος, αφού εκεί βρίσκεται η βυθισμένη πόλη της εποχής του Χαλκού, όπως τη χαρτογράφησε το Ινστιτούτο Ωκεανογραφίας του Cambridge το 1968.
Κυρίως όμως, ζητάμε από τους ιθύνοντες να σεβαστούν τα δικαιώματα των πολιτών και καταγγέλλουμε ότι μια τέτοια ενέργεια θίγει άμεσα την υγεία, την ευημερία και την περιουσία των κατοίκων της περιοχής.

Πηγη: http://o-politis.blogspot.com/

ΑΠΕΡΓΙΑ ΠΕΙΝΑΣ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Όσο ασχολούνται όλοι με ΜΑΚΗ-ΛΑΚΗ-ΘΕΜΟ-ΚΑΜΠΟΥΡΑΚΗ και λοιπούς ,
η κυβέρνηση και τα media
στέλνουν στον Καιάδα την αλήθεια.
Η δικαστής Γρεβενών κα Μαρία Μαργαρίτη, εκδιώχθηκε κακήν κακώς από το δικαστικό σώμα,
όταν έβγαλε στήν φόρα παρτίδα Κονδυλίων που προορίζονταν ως οικονομική ενίσχυση σε σεισμοπαθείς, τα οποία κατασπαράχθηκαν από κρατικούς και
παρακρατικούς φορείς. Παράλληλα, ξεμπρόστιασε ολόκληρο το δικαστικόσώμα, αποκαλύπτοντας τον ΟΙΚΟ ΑΝΟΧΗΣ ΠΟΥ ΛΕΙΤΟΥΡΓΕΙ ΣΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥΣ ΤΟΝ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΩΝ: Εκατοντάδες ανήλικοι έχουν κακοποιηθεί σεξουαλικά (και πολλές φορές έναντι αμοιβής που απολαμβάνουν δικαστικοί και άλλοι"μεσάζοντες") σε μυστικό χώρο, ειδικά διαμορφωμένο εντός των δικαστηρίων!

Η κα Μαρία Μαργαρίτη, προέβη σε απεργία πείνας έξω από το Μέγαρο
Μαξίμου, ζητώντας την πλήρη αποκατάστασή της και την ανάδειξη των
παραπάνω θεμάτων. Όμως, η προσωπική ασφάλεια του κου Καραμανλή
φρόντισε να την απομακρύνει βίαια, όπως θα δείτε και στο παρακάτω βίντεο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι το συγκεκριμένο θέμα μέχρι αυτή την στιγμή
ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΗΘΗΚΕ ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΑΠΟ ΚΑΝΕΝΑ ΣΧΕΔΟΝ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΡΑΔΙΟΤΗΛΕΟΠΤΙΚΟ ΜΕΣΟ, παρά μόνο από το BBC, ενώ στο YouTube η μαζική διανομή του βίντεο δεν επιτρέπεται (αναγράφεται η ένδειξη "Embedding disabled by
request").

http://www.youtube.com/watch?v=jglCyU8TPJw

ΙΝΔΙΚΗ ΚΑΝΝΑΒΗ

Τα λίγα πράγματα που ξέρουμε γι' αυτήν

Βόμβα στα θεμέλια της κοινωνίας ή φυσική φαρμακευτική ουσία; Η ινδική κάνναβη στήνει ύπουλες παγίδες για νεαρούς χρήστες, υπάρχουν όμως και εκείνοι που επιμένουν ότι θα έπρεπε να αξιοποιηθεί φαρμακευτικά η δράση της

Α. ΓΑΛΔΑΔΑΣ

---

Η κάνναβη στο ερευνητικό μικροσκόπιο αποκαλύπτει άγνωστους μηχανισμούς του εγκεφάλου μας

---

Είναι το φυτό της επικαιρότητας και το πρόβλημα ολόκληρου του περασμένου αιώνα. Αν και από ανασκαφές στην Ταϊβάν γνωρίζουμε ότι είχε αρχίσει να καλλιεργείται 3.000 χρόνια προ Χριστού και αναφέρεται και από τον Ηρόδοτο, ακόμη και σήμερα δεν έχουμε καταφέρει να συμφωνήσουμε σχετικά με το πώς πρέπει να χρησιμοποιείται. Από πολλούς έχει δαιμονοποιηθεί κυριολεκτικά, ενώ είναι γνωστό ότι έχει φαρμακευτικές ιδιότητες και επιπλέον μας βοήθησε να καταλάβουμε βασικές λειτουργίες του σώματός μας!

Υποψήφιο φάρμακο

Για το γλαύκωμα στα μάτια, για την επιληψία, για να μαλακώσουν οι κάθε είδους πόνοι, κόντρα στις παρενέργειες της χημειοθεραπείας και για να νιώσουν καλύτερα οι ασθενείς από AIDS, ως και για τη νευρική ανορεξία, έχει προταθεί η ινδική κάνναβη. Για να χρησιμοποιείται σαν κανονικό γιατρικό δηλαδή και να πάψει να θεωρείται μια ουσία υπό διωγμόν. Σύμφωνα με έναν μύθο ο πρίγκιπας Σιντάρτα που αργότερα έγινε Βούδας, δηλαδή ένας «φωτισμένος», ώσπου να φτάσει στην κατάσταση αυτή επί έξι χρόνια κρατήθηκε στη ζωή τρώγοντας μόνο σπόρους κάνναβης, ενώ ο Ηρόδοτος περιγράφει τις νεκρικές τελετές των Σκυθών όπου οι ίδιοι αυτοί σπόροι έπαιζαν βασικό ρόλο. Εκτός από την κατασκευή σχοινιών από τις ίνες του φυτού, και οι κινέζοι γιατροί αλλά και οι Ευρωπαίοι, όπως ο ρωμαίος γιατρός Γαληνός, είχαν αρχίσει να ανακαλύπτουν τις θεραπευτικές του ιδιότητες. Στα 1810 ένας γάλλος φαρμακοποιός που είχε ακολουθήσει τον Ναπολέοντα στις εκστρατείες του, επιστρέφοντας στην πατρίδα του έκανε ανακοίνωση στους συναδέλφους του σχετικά με την πολλαπλή χρήση των σπόρων, των φύλλων και των κορυφών του φυτού που είδε να κάνουν στην Αίγυπτο. Από το 1848 ένας άγγλος γιατρός, ο Κρίστινσον, είχε τονίσει σε σύγγραμμά του για το φυτό, που μπορεί να φθάσει και τα 2,5 μέτρα σε ύψος και φύεται παντού στον κόσμο εκτός από την Αυστραλία: «Η κάνναβη είναι ένα φάρμακο που αξίζει πολύ βαθύτερη έρευνα».

Το παζλ των υποδοχέων

Χρειάστηκε να περάσει πάνω από ένας αιώνας για να αρχίσουμε να καταλαβαίνουμε το γιατί δρα όπως δρα η κάνναβη στον οργανισμό μας. Από τις αναρίθμητες ουσίες που είναι ανακατεμένες σε μια ρουφηξιά τσιγάρου ή σε μια μπουκιά ενός παρασκευάσματος από κάνναβη εντοπίστηκε τελικά ως βασικός υπεύθυνος για τις επιδράσεις στον ανθρώπινο οργανισμό η Δ-9-Τετραϋδροκαναβινόλη, πιο γνωστή ως THC. Κατεβαίνοντας λοιπόν σε επίπεδο μορίων έχουμε να παρατηρήσουμε κάτι σημαντικό. Οι αντίστοιχες ψυχοτρόπες ουσίες, όπως η κοκαΐνη από τα φύλλα της κόκας και η μορφίνη από το όπιο, δηλαδή τον χυμό των καρπών της παπαρούνας, ανήκουν στην κατηγορία των αλκαλοειδών. Αυτό σημαίνει ότι παρουσιάζουν ένα ελαφρά μεγαλύτερο θετικό φορτίο και φτιάχνουν άλατα, που όπως είναι γνωστό διαλύονται εύκολα σε υγρά όπως είναι το αίμα ή αυτά που περιβάλλουν άλλα ζωτικά μας όργανα. Με την τετραϋδροκαναβινόλη όμως δεν συμβαίνει το ίδιο. Πρόκειται για ένωση λιπόφιλη, όπως λέμε, που δεν διαλύεται εύκολα σε υγρό, αλλά αντίθετα σε λιπώδες περιβάλλον, όπως είναι αυτό στις μεμβράνες των κυττάρων - και πρέπει να προσέξουμε μια τέτοια σημαντική διαφορά.

Ας πάρουμε πρώτα τη μορφίνη. Μπαίνοντας στην κυκλοφορία του αίματος και φθάνοντας στον εγκέφαλο εισχωρεί στο κεντρικό νευρικό σύστημα. Εκεί όμως αντιδρά μόνο με έναν περιορισμένο αριθμό νευρικών κυττάρων. Ποια είναι αυτά; Μόνο όσα στην εξωτερική επιφάνειά τους διαθέτουν μόρια πρωτεϊνών. «Αναγνωρίζοντας» λοιπόν το σχήμα τους, γίνεται ένα ταίριασμα όπως αυτό του κλειδιού με την κλειδαριά. Αυτή η προσωρινή σύνδεση με τις πρωτεΐνες που ονομάζονται οπιοειδείς υποδοχείς, δίνει το σύνθημα να ξεκινήσει μια σειρά αντιδράσεων στο εσωτερικό του κυττάρου, που αλλάζει τις ηλεκτρικές ιδιότητές του προσφέροντας τη δυνατότητα να δράσει η ναρκωτική ουσία. Για τη βασική ουσία της κάνναβης όμως δεν είχαν βρει κάποιον ανάλογο μηχανισμό.

Αλλά και επειδή όταν άλλαζαν κάπως τη σύσταση του μορίου της THC δεν παρατηρούσαν πλέον ψυχοτρόπο δράση, δεν επηρέαζε δηλαδή ούτε τον εγκεφαλικό φλοιό (που ρυθμίζει την ευφορία) ούτε τον ιππόκαμπο (υπεύθυνο για την εξασθένηση της σύντομης μνήμης), το ραβδωτό (που του οφείλουμε μεταξύ άλλων την αίσθηση του χρόνου) και την παρεγκεφαλίδα (υπεύθυνη για τον συντονισμό των κινήσεών μας), κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι υπήρχε κάποιος υποδοχέας. Δηλαδή μια ουσία που θα ταίριαζε μαζί της όπως το κλειδί στην κλειδαριά, αλλά δεν την εύρισκαν...

Η συνέχεια θυμίζει κάπως καλογραμμένο μυθιστόρημα. Διότι κάποια στιγμή βρέθηκαν οι υποδοχείς που ανήκουν σε μια οικογένεια g-πρωτεϊνών που ονομάζονταν ταχυκινίνες. Απομονώθηκε ένας από αυτούς και η επίμονη ερευνήτρια Λίζα Ματσούντα άρχισε να ψάχνει ποιος ήταν ο χημικός υπεύθυνος για την ενεργοποίησή του. Εψαξε πολύ χωρίς αποτέλεσμα και κάποια στιγμή, περνώντας έξω από ένα γραφείο άλλου ερευνητή, είδε μια μεγάλη φωτογραφία-χάρτη όπου ήταν σημειωμένη η χωροταξική κατανομή των υποδοχέων της τετραϋδροκαναβινόλης στον εγκέφαλο ποντικού. Και αυτή η κατανομή έμοιαζε, σαν να ήταν δίδυμες, με την κατανομή των υποδοχέων που αγνοούσε ποια ουσία τους ενεργοποιούσε. Αλλά το να υποθέσεις ότι υπάρχουν υποδοχείς στον οργανισμό για μια ουσία από ένα συγκεκριμένο φυτό και μάλιστα με τις ιδιότητες της κάνναβης που εκατομμύρια άνθρωποι στη Γη μπορεί να μην τη δοκιμάσουν ποτέ στη ζωή τους, ήταν κάτι παράλογο.

Συγγνώμη, λάθος!

Ποιον δρόμο λοιπόν θα έπρεπε να πάρουν οι συλλογισμοί των ερευνητών; Ενας από όλους τους υποδοχείς, που ήταν τελικά και ο σωστός, δεν ήταν εξ αρχής και ο πιο αναμενόμενος. Ο υποδοχέας αυτός λοιπόν αναγνώριζε το μόριο της τετραϋδροκαναβινόλης επειδή απλώς έκανε λάθος(!!!) και το περνούσε για κάποιο άλλο. Και μάλιστα ένα άλλο που παράγεται και εκκρίνεται από τον ίδιο τον οργανισμό και προκαλεί τις ίδιες αντιδράσεις με όσες προκαλεί και η κάνναβη! Το επόμενο σωστό βήμα έγινε με την υπόθεση ότι έπρεπε να είναι όχι απαραίτητα ένα μόριο ίδιο με αυτό της τετραϋδροκαναβινόλης αλλά με κάποιες βασικές ιδιότητες ίδιες, όπως το ότι δεν διαλύεται στο νερό αλλά στο λίπος. Ετσι τελικά βρέθηκε το πρώτο ευφορικό «ναρκωτικό» παραγωγής του ίδιου του οργανισμού μας. Οι επιστήμονες μιλούν για ένα «ενδογενές κανναβομιμητικό μόριο» που το ονόμασαν συμβολικά ανανδαμίδη, από τη σανσκριτική λέξη «ananda» που σημαίνει, όχι τυχαία, ευτυχία.

Υστερα από τρία χρόνια, το 1995 δηλαδή, ανακαλύφθηκε μια ακόμη παραγόμενη από τον οργανισμό ουσία, η 2-AG, που μοιάζει με το βασικό συστατικό της κάνναβης και δρα από άλλον υποδοχέα ακροβολισμένο όχι στον εγκέφαλο. Εννοείται ότι το να πιστεύουμε πως αφού και ο οργανισμός παράγει μια αντίστοιχη ουσία μπορούμε να καπνίζουμε όσο θέλουμε είναι αφελέστατο και επιβεβαιώνεται όσο περισσότερο εξιχνιάζονται οι μηχανισμοί λειτουργίας του εγκεφάλου. Από την άλλη καταλαβαίνουμε πόσο σημαντικά πράγματα συνδέονται με το φυτό που κάπως απαξιωτικά αποκαλούμε «χασισόδεντρο» και με αρκετή ικανοποίηση παρακολουθούσαμε πριν από λίγες ημέρες στον τηλεοπτικό δέκτη να ξεριζώνεται από τους αστυνομικούς.

Κάνναβη και ψυχώσεις

Στον ανθρώπινο εγκέφαλο υπάρχει ένα «σύστημα ανταμοιβής» για κάποιες λειτουργίες που είναι απαραίτητο να γίνονται για να επιβιώνουμε. Για το φαγητό ή για τη σεξουαλική πράξη ένα αρκετά μεγάλο κύκλωμα νευρικών κυττάρων φροντίζει να γεμίσουμε ευφορία και μας δίνει σήμα να επαναλάβουμε μια τέτοια πράξη μόλις μπορέσουμε για να ξανανιώσουμε μια τέτοια ευχαρίστηση. Πρόκειται για έναν μηχανισμό που κατά κάποιον τρόπο ουσίες όπως το αλκοόλ, ο καπνός, η κάνναβη, αλλά και οι άλλες ναρκωτικές ουσίες, π.χ. η κοκαϊνη και το όπιο, τον καταλαμβάνουν και μας κάνουν να θέλουμε να ξανανιώσουμε «ωραία». Ειδικά για την κάνναβη επικρατούσε ένα είδος ασυλίας γιατί πολλοί θεωρούσαν ότι πρόκειται για ένα αθώο χόρτο σε σύγκριση με άλλες ουσίες, όπως η ηρωίνη, η κοκαΐνη ή το LSD, που προκύπτουν ύστερα από χημικές διεργασίες.

Οπως όμως ανέφερε σε μια μεγάλη συνέντευξή του στο BBC ο άγγλος ψυχίατρος δόκτωρ Ρόμπιν Μάρεϊ, επικεφαλής του Ινστιτούτου Ψυχιατρικής στη Μεγάλη Βρετανία: «Στα τέλη της δεκαετίας του '80 και στις αρχές της δεκαετίας του '90 αρχίσαμε να παρατηρούμε ότι έρχονταν όλο και περισσότεροι ασθενείς με ψυχώσεις και παραισθήσεις, που αρκετοί τύχαινε να είναι και χρήστες κάνναβης. Τελικά καταλάβαμε ότι υπήρχε σχέση. Παρακολουθήσαμε 100 άτομα επί τέσσερα χρόνια και βρήκαμε ότι όσοι έπαιρναν κάνναβη είχαν τρεις φορές περισσότερες πιθανότητες να εμφανίσουν ψυχώσεις, να ακούν παράξενες φωνές και τέτοια. Επειδή η ψύχωση οφείλεται σε υπερβολική ποσότητα ντοπαμίνης στον εγκέφαλο, αρχίσαμε να συσχετίζουμε τα δύο. Ξέρετε, η ντοπαμίνη είναι η ουσία που εμφανίζεται μόλις κάτι ξαφνικά αποσπάσει την προσοχή σου. Τα μηνύματα μεταξύ των νευρικών κυττάρων κυκλοφορούν χάρη στην ντοπαμίνη. Στις ψυχωτικές καταστάσεις οι άνθρωποι αισθάνονται ότι τα πάντα αποσπούν την προσοχή και αυτό σχετίζεται πλέον από τους ψυχιάτρους με την ντοπαμίνη».

Ο ρόλος των γονιδίων

Στη συνέχεια οι γιατροί της βρετανικής αυτής ομάδας σκέφτηκαν ότι αφού δεν παρουσιάζουν όλοι οι άνθρωποι ψυχώσεις, θα έπρεπε να εξετάσουν τον γενετικό παράγοντα σε σχέση με τη ντοπαμίνη. Ηξεραν πως υπάρχει ένα γονίδιο με τη σήμανση COMT που προκαλεί τον μεταβολισμό της ντοπαμίνης στο πρόσθιο μέρος του εγκεφάλου. Στις διάφορες μορφές του που απαντούν στους ανθρώπους παρατηρήθηκε το εξής καταπληκτικό: ανάλογα με τον συγκεκριμένο τύπο, άλλοι άνθρωποι παρουσίαζαν κατά δύο φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να εμφανίσουν ψυχωτική συμπεριφορά αρχίζοντας να καπνίζουν κάνναβη, άλλοι κατά δέκα(!) φορές και άλλοι καθόλου.

Ετσι εξηγήθηκε και το γιατί άλλοι μπορούν να είναι επί χρόνια χρήστες και να μην παρουσιάζουν τέτοια συμπτώματα. Δημιουργώντας μάλιστα και μια πιο γενική, λανθασμένη εντύπωση ότι για όλους το κάπνισμα αυτής της ουσίας είναι εντελώς ακίνδυνο. Το κακό όμως δεν σταματά εδώ. Βρέθηκε ότι για τη σχιζοφρένεια, που μοιάζει λίγο με την καρδιοπάθεια ως προς το ότι σε μερικούς υπάρχει προδιάθεση (εξαιτίας δυσκολιών όταν γεννιούνταν, όπου πιθανόν να προέκυψε έλλειψη οξυγόνου ή και στη συνέχεια λόγω κακών κοινωνικών συνθηκών), είναι πολύ πιθανότερο να βγει στην επιφάνεια ύστερα από χρήση κάνναβης.

Η αλήθεια είναι ότι και οι γιατροί είναι επιφυλακτικοί ως προς την έκταση του φαινομένου: δεν πιστεύουν ότι η χρήση της κάνναβης είναι υπεύθυνη για περισσότερο από το 8% των περιπτώσεων σχιζοφρένειας, αλλά κάτι πολύ ανησυχητικό είναι το ότι, για παράδειγμα στο Λονδίνο, από το 1960, μέσα σε σαράντα χρόνια, διαπιστώνουν διπλασιασμό των περιπτώσεων. Επιπλέον έχουν παρατηρήσει ότι άνθρωποι που νοσηλεύονταν στην ερευνητική μονάδα για ψυχώσεις, όταν πηγαίνοντας καλύτερα τους προέτρεπαν να πάρουν άδεια και να βγουν ένα βράδυ για να δουν κάποιους γνωστούς τους, επιστρέφοντας παρουσίαζαν και πάλι ψυχωτική συμπεριφορά. Τότε, ρωτώντας τους «μήπως κάνατε έστω και ένα τσιγάρο με κάνναβη;», εκείνοι έκπληκτοι απαντούσαν: «πώς το καταλάβατε;», γιατί δεν φαντάζονταν ότι ακόμη και ένα τσιγάρο, κυρίως όταν είναι ανακατεμένο με συνηθισμένο καπνό, προκαλεί μεγάλη έκκριση ντοπαμίνης, που τους αποσταθεροποιούσε ξανά.

Παγίδα για τους νέους

Και το ακόμη χειρότερο είναι ότι όσο πιο νέος αρχίζει κάποιος τη χρήση κάνναβης:

* Τόσο πιο πιθανό είναι να κολλήσει στη χρήση: οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι αρχίζοντας στα 15 ήταν τρεις φορές πιο πιθανό στα 26 να έχει παρουσιάσει σχιζοφρένεια, ενώ αν άρχιζε στα 18 ήταν μιάμιση φορά πιο πιθανό.

* Επειδή ο εγκέφαλος ακόμη και στη διάρκεια της εφηβείας δεν έχει πάψει να διαμορφώνεται, οι ψυχίατροι που έκαναν την έρευνα φοβούνται, και το ψάχνουν ακόμη, ότι οι υποδοχείς προσαρμόζονται στις απαιτήσεις που θέτει μια αρκετά μακροχρόνια, είναι η αλήθεια, χρήση κάνναβης, οπότε αυτές μετά είναι δύσκολο να αλλάξουν.

Θεραπευτικές ιδιότητες

---

Δεν είναι λίγα τα εργαστήρια ανά τον κόσμο που προσπαθούν να απομονώσουν τη θεραπευτική δράση της κάνναβης διαχωρίζοντάς την από την ψυχοτρόπο

---

Η κάνναβη, πέρα από την ποικιλία που είναι η πιο κατάλληλη για να δίνει φυτικές ίνες για γερά ρούχα και κάποιοι ηλίθιοι ήθελαν να φυλακίσουν όποιον τα πουλούσε, έχει και άλλη, με πολλές θεραπευτικές ιδιότητες. Από την άλλη πλευρά, το ότι εδώ και χιλιάδες χρόνια διάφοροι λαοί τη χρησιμοποίησαν για θεραπεία δεν σημαίνει ότι δεν χρειάζεται καμιά επεξεργασία και μπορούμε να τη χρησιμοποιούμε τη μια στιγμή και την άλλη να μπαίνουμε στο αυτοκίνητο και να πηγαίνουμε στη δουλειά μας. Η κάνναβη είναι μια ψυχοτρόπος ουσία, επιδρά δηλαδή και στο σώμα αλλά και στον ψυχισμό του ανθρώπου.

Σήμερα υπάρχει ένα κίνημα υπέρ της λεγόμενης «ιατρικής χρήσης» της κάνναβης, δηλαδή να χορηγείται για θεραπευτικούς σκοπούς σε ασθενείς που την έχουν άμεση ανάγκη, όπως είναι όσοι υποφέρουν από εμετούς και ναυτία, δηλαδή τις ισχυρές παρενέργειες της χημειοθεραπείας, από βασανιστικούς και επίμονους πόνους, από γλαύκωμα, ακόμη και νευρική ανορεξία. Μάλιστα ένας άνθρωπος στις Ηνωμένες Πολιτείες που είχε ξεκινήσει ολόκληρη εκστρατεία υπέρ της υπόθεσης αυτής, ο Τομ Γκόρμαν, δολοφονήθηκε τον περασμένο Φεβρουάριο.

Σε πολλά εργαστήρια σε όλον τον κόσμο γίνονται εντατικές έρευνες για να παραχθούν φάρμακα με βάση τα συστατικά της κάνναβης, που όμως δεν θα έχουν ψυχοτρόπες επιδράσεις, θα μένουν δηλαδή μακριά από την περιοχή του εγκεφάλου και θα δρουν μόνο στον περιφερειακό υποδοχέα στον οποίο δείχνουν προτίμηση τα μη ψυχότροπα ανάλογα (δηλαδή τα τροποποιημένα από τους ερευνητές κανναβινομιμητικά μόρια) παρουσιάζοντας υψηλή αντιφλεγμονώδη δράση. Το πρώτο τέτοιο παρασκεύασμα ενάντια στον πόνο και στο στρες ανακοινώθηκε την 1η Ιουλίου του 2005 στο περιοδικό «Nature» από ερευνητές του Πανεπιστημίου της Τζόρτζια, ενώ άλλα για την επιληψία και την κατά πλάκας σκλήρυνση ακολουθούν.

Τα «ναι» και τα «όχι»

---

Πόσοι από τους καπνιστές χασίς γνωρίζουν ότι η κάνναβη συνδέεται με την ανάπτυξη σχιζοφρένειας;

---

Οι συνήγοροι της διάδοσης του φυτού και της ελεύθερης χρήσης των προϊόντων από αυτό ισχυρίζονται ότι:

* Οι σπόροι του έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε πρωτεΐνη και μεγάλη θρεπτική αξία αλλά καθόλου ψυχοτρόπες ουσίες και δεν «φτιάχνεσαι» με αυτούς. Θα μπορούσε να ανταγωνιστεί τη σόγια αν το επέτρεπαν οι Αμερικανοί.

* Είναι ανθεκτικό φυτό και απαιτεί λίγο νερό, ενώ δίνει πολύ γερά νήματα για ρούχα ή για σχοινιά.

* Περιέχει περισσότερες από 60 ουσίες που θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για φαρμακευτικούς σκοπούς.

* Το αλκοόλ είναι πολύ πιο επιλήψιμη ουσία για τον ανθρώπινο οργανισμό - και σε σχέση με τη συμπεριφορά των οδηγών και την πρόκληση ατυχημάτων - αλλά μόνο αυτό διακινείται ελεύθερα. Το αλκοόλ δημιουργεί τοξίνες στον εγκέφαλο, ενώ η κάνναβη όχι.

* Ανήκει στις ουσίες που δεν προκαλούν εξάρτηση και είναι μη τοξικές (άρα και όποιοι κάνουν χρήση δεν θα έπρεπε να αποκαλούνται τοξικομανείς).

* Μια έκθεση που συντάχθηκε για λογαριασμό της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας το 1995 και δεν γνώρισε μεγάλη δημοσιότητα παρουσιάζει την κάνναβη να συνεπάγεται λιγότερους κινδύνους σε σχέση με το αλκοόλ, τον καπνό και τις οπιούχες ουσίες.

Οσοι δεν συμφωνούν με την ελεύθερη χρήση αναφέρουν ότι:

* Δημιουργεί παραισθήσεις και σε περίπτωση ελεύθερης χρήσης θα είναι δύσκολο να ελεγχθούν οι οδηγοί, με αποτέλεσμα να αυξηθούν τα ατυχήματα.

* Η παρατεταμένη χρήση προκαλεί ανώμαλη διαίρεση των κυττάρων με αποτέλεσμα σοβαρές κληρονομικές ατέλειες. Ο Ακίρο Μορισίμα, ειδικός στην επίδραση των ψυχοτρόπων ουσιών στη δομή του κυττάρου, θεωρεί ότι η κάνναβη κάνει μεγαλύτερη ζημιά στο DNA ακόμη και από την ηρωίνη.

* Ενα τσιγάρο με κάνναβη περιέχει δέκα φορές περισσότερη πίσσα απ' ό,τι ένα συνηθισμένο τσιγάρο. Επιπλέον είναι βέβαιο πως οποιαδήποτε ουσία καπνίζεται προκαλεί ζημιά στους πνεύμονες.

* Υπάρχει η άποψη ότι προκαλεί ελάττωση στην παραγωγή σπέρματος και η βεβαιότητα ότι επιφέρει ορμονικές διαταραχές στις γυναίκες.

* Τα έμβρυα των μητέρων που κάπνιζαν κάνναβη στη διάρκεια της εγκυμοσύνης παρουσιάζουν πιο συχνά μαθησιακές δυσκολίες, υπερκινητικότητα, έλλειψη συγκέντρωσης, αντικοινωνική συμπεριφορά.

* Προκαλεί δυσκολίες στη συγκέντρωση της προσοχής και δυσλειτουργία της μνήμης.

* Επειδή πρόκειται για απαγορευμένη ουσία η προμήθειά της φέρνει τον χρήστη σε επαφή με παράνομα κυκλώματα και αυτό έχει και άλλες δυσάρεστες συνέπειες.

Δεδομένα για την τετραϋδροκαναβινόλη υπάρχουν στην ιντερνετική τοποθεσία:

www.erowid.org/plants/cannabis/thc-da

Το ΒΗΜΑ, 18/11/2007 , Σελ.: H04
Κωδικός άρθρου: B15219H041
ID: 290714

ΑΝΑΚΤΙΣΗ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΧΩΡΩΝ ΣΤΗΝ ΠΟΛΗ

Μέσα από τη δημιουργία αυτοδιαχειριζόμενων κήπων

Το Παράδειγμα των αυτοδιαχειριζόμενων κήπων της Νέας Υόρκης

''Το αμερικανικό αστικό οικόπεδο με τα σκουριασμένα του κονσερβοκούτια, τα σπασμένα του γυαλιά και τα σκουπίδια του διασκορπισμένα χαοτικά ανάμεσα σε αγριόχορτα και χαμόκλαδα, αντανακλά σε μικρογραφία τα λεηλατημένα υπολείμματα δασών, υδάτινων οδών, ακρογιαλιών και κοινοτήτων.»
(M. Bookchin, Τα Όρια της Πόλης)

Στη Νέα Υόρκη, μια μεγαλούπολη η οποία για πολλούς ανθρώπους αντιπροσωπεύει αυτό που δε θα έπρεπε να είναι ο πλανήτης Γη, χιλιάδες κάτοικοι έχουν κατά καιρούς αναλάβει την πρωτοβουλία να μεταμορφώσουν αχρησιμοποίητα κομμάτια γης σε κοινοτικούς κήπους. Στη Νέα Υόρκη των μέσων της δεκαετίας του ΄90, υπήρχαν 11000 άδεια κομμάτια γης στην ιδιοκτησία της πόλης. Μόνο στο Χάρλεμ, η πόλη έχει στην ιδιοκτησία της 1500 τέτοιους χώρους και 1800 εγκαταλελειμμένα κτίρια. Αυτά τα άδεια οικόπεδα ήταν γεμάτα σωρούς από σκουπίδια. Σε αρκετές περιπτώσεις, ομάδες κατοίκων από τη γύρω περιοχή πήραν την πρωτοβουλία να μεταμορφώσουν τους χώρους αυτούς σε ζώνες πρασίνου. Στα τέλη της δεκαετίας του ΄90, στη Νέα Υόρκη, υπήρχαν περίπου 700 κοινοτικοί κήποι συνολικής έκτασης σχεδόν 800 στρεμμάτων, έκταση δηλαδή τέσσερις φορές μεγαλύτερη από το βοτανικό κήπο του Μπρούκλιν. Ακούγεται αρκετό, ωστόσο δεν καλύπτει ούτε το ένα δέκατο των άδειων χώρων της πόλης. Η δημιουργία και η διατήρηση τέτοιων κήπων απελευθέρωσε μια εκπληκτικά θετική κοινωνική δυναμική. Γείτονες γνωρίζονται μεταξύ τους, Πορτορικανοί, Αγγλοσάξωνες, Δομινικανοί, Κολομβιανοί, Πολωνοί και μετανάστες άλλων εθνικοτήτων δουλεύουν μαζί φυτεύοντας δέντρα και κηπευτικά, ζωγραφίζοντας επιβλητικές τοιχογραφίες, επενδύοντας χρήματα και μόχθο, οργανώνοντας ρεσιτάλ ποίησης και συναυλίες τζαζ. Με λίγα λόγια κάνουν τα πάντα για να συντηρήσουν και να φροντίσουν αυτούς τους κήπους οι οποίοι κατάφεραν να γίνουν το μέσο για την κοινωνική οργάνωση, την πολιτιστική αναγέννηση, την οικολογική ανάπλαση και τη διανοητική ανύψωση.
Δεν μετατράπηκαν όμως όλα τα οικόπεδα σε κήπους. Άλλα έγιναν παιδικές χαρές, χρησιμοποιώντας ανακυκλωμένα υλικά για τον εξοπλισμό τους. Αρκετά από τα οικόπεδα τα ανέλαβαν τα τοπικά σχολεία για να τα χρησιμοποιήσουν ως εκπαιδευτικά κέντρα, όπου οι νέοι της κάθε περιοχής έκαναν μαθήματα γεωργίας και οικολογίας. Η μεταμόρφωση των οικοπέδων βοήθησε στην επανένταξη του φυσικού κόσμου μέσα σε αυτές τις κοινότητες του γκέτο.
Οι ομάδες των καλλιεργητών - αξιοποιώντας τις προγονικές παραδόσεις της η κάθε μια - κατάφεραν να αντλήσουν από όλα τα στρώματα της κοινότητας (νέοι, γέροι κλπ.) που συχνά μένει αποκομμένη από τη διαδικασία ανάπτυξης. Οι κήποι έδωσαν φρέσκα, υγιεινά, οργανικά προϊόντα, βελτιώνοντας τη διατροφή και μειώνοντας το κόστος της τροφής για τους καλλιεργητές της κοινότητας. Αυτό ενίσχυσε την αυτοδυναμία της κοινότητας με ένα σημαντικό συμβολικό τρόπο και η εκπαίδευση στις καλλιέργειες οδήγησε σε σχέδιά για την επέκτασή τους με την κατασκευή θερμοκηπίων στις ταράτσες.
Οι κάτοικοι που έλαβαν μέρος σε τέτοιες κινήσεις συνδύασαν την κριτική ανάλυση των προβλημάτων τους με την άμεση δράση. Ήταν απλές πράξεις μα τα αποτελέσματά τους ήταν βαθύτατα. Τα οικόπεδα αρχικά μεταμορφώθηκαν από ανθρώπους που κινούνταν από τη βαθιά ανάγκη να αναμορφώσουν το περιβάλλον τους. Ενήργησαν χωρίς την επίσημη άδεια της πόλης? στην πραγματικότητα, σε ορισμένες περιπτώσεις, ήρθαν σε αντίθεση με τις αρχές της πόλης.
Οι άνθρωποι που συμμετείχαν στο έργο, απέκτησαν μια αίσθηση υπερηφάνειας και επιτυχίας. Ορισμένες μάλιστα συμμορίες νέων αναμίχθηκαν στο κίνημα.
Χωρίς να θέλουμε να εκθειάσουμε τα όσα συνέβησαν στην άλλη άκρη του Ατλαντικού (ας μην ξεχνάμε, πολλές απ' αυτές τις προσπάθειες έχουν σημαντικούς δεσμούς με τον ανορθολογισμό, καθώς διάφοροι πολίτες μετέτρεψαν αρκετούς κήπους σε τόπους θρησκευτικής λατρείας) δεν μπορούμε να μην παρατηρήσουμε πως κάτι σημαντικό συνέβη εκεί: οι άνθρωποι είδαν πως όταν θέλουν να πετύχουν κάτι, αυτό θα γίνει με δικιά τους πρωτοβουλία και οργάνωση. Αναγνωρίζουμε ότι οι προσπάθειες αυτές είναι αποσπασματικές και στην πλειοψηφία τους δεν περιέχουν επαφή με την πολιτική αρένα, ωστόσο έχουν να μας δείξουν κάτι, κι αυτό είναι ότι οι σύγχρονοι πολίτες δεν είναι πλήρως αποβλακωμένοι. Ακόμη και μέσα από τη μερικότητα τέτοιων κινήσεων, η ανάγκη πολλών ατόμων να νοιώσουν πως ανήκουν σε μια κοινότητα (γεωγραφικά και όχι εθνικά ορισμένη) είναι προφανής.
Οι κήποι της Νέας Υόρκης είναι μικρόσκοσμοι δημοκρατίας όπου οι άνθρωποι καθιερώνουν μια αίσθηση κοινότητας και συνάμα μια αίσθηση ότι ανήκουν στη γη.
Τέτοιες πρωτοβουλίες ήρθαν μέσα από την ίδια την κοινότητα, από έναν ντόπιο πυρήνα που ανέλυσε το πρόβλημα και αναζήτησε μια ανασχηματιστική λύση. Δεν περίμεναν από τις αρχές της πόλης να προσφέρουν τις λύσεις? δημιούργησαν τις δικές τους. Διεκδίκησαν από τις αρχές την υλική βάση της κοινότητάς τους, τη γη. Τα παραπάνω είναι προφανές πως ενοχλούν την εξουσία (σε όποια μορφή κι αν έχει λάβει στη συγκεκριμένη περίσταση). Δεν είναι τυχαίο πως ο γνωστός Ρούντολφ Τζουλιάνι - σε αγαστή συνεργασία με τους πολιτικούς συμμάχους του, τις εταιρείες ανοικοδόμησης, τους ιδιοκτήτες ακινήτων και διάφορους άλλους κερδοσκόπους - πρωτοστάτησε το 1977 στην ισοπέδωση με μπουλντόζες ενός από τους πλέον φημισμένους τέτοιους κήπους. Αξίζει ν΄ αναφερθεί ότι αφορμή για την επίθεση που έκανε στο πανεπιστήμιο του Μπέρκλεϊ, το 1968, η εθνοφρουρά χρησιμοποιώντας δακρυγόνα, σφαίρες και ελικόπτερα ενάντια στους άοπλους φοιτητές στάθηκε η προσπάθεια των τελευταίων να μετατρέψουν ένα άδειο οικόπεδο σε Δημοτικό Πάρκο.

Υποσημείωση: οι πληροφορίες για τη δημιουργία κοινοτικών κηπων στη Ν. Υόρκη προέρχονται από το κείμενο του Carmelo Ruiz Guerilla Gardens and Urban Ecology, το οποίο περιλαμβάνεται στη συλλογή κειμένων με τίτλο ''Anarchy in Action''.

Η Περίπτωση της Αθήνας

''Το να υλοποιήσεις την ελευθερία σημαίνει πριν απ΄ όλα ν΄ αφαιρέσεις από έναν αλλοτριωμένο πλανήτη μερικά τμήματα της επιφάνειάς του.''
(Α.Κοtanyi - R.Vaneigem, Στοιχειώδες πρόγραμμα του γραφείου Ενωτικής Πολεοδομίας)

Υπάρχουν άραγε τρόποι να πολεμήσουμε την κυριαρχία της αστικής πολεοδομίας μέσα σ΄ ένα τεράστιο χωνευτήρι όπως είναι μια μεγαλούπολη; Μπορεί να αναγεννηθεί η έννοια αλλά και η μορφή του Δημόσιου χώρου τη στιγμή που το κράτος επιβάλλεται μέσα από την πολεοδομική και την αστυνομική καταστολή σε κάθε γωνιά της πόλης, ενώ η οικονομία της αγοράς έχει μετατρέψει τους δρόμους και τις πλατείες σε τόπους λατρείας της κατανάλωσης και του εμπορεύματος; υπάρχουν σημεία στην πόλη που δύνανται να αναδειχτούν σε χώρους ελευθερίας όταν όλη οι δρόμοι της μεγαλούπολης ελέγχονται από εκατοντάδες κάμερες και χιλιάδες κρατικούς, δημοτικούς και ιδιωτικούς αστυνομικούς, ενώ οι πλατείες έχουν καταληφθεί από τα τραπεζάκια των καφετεριών; πού μπορούν οι άνθρωποι να συνευρεθούν και να επικοινωνήσουν σε ανοιχτό δημόσιο χώρο δίχως αυτή η συνεύρεση να σχετίζεται με την οποιαδήποτε εμπορευματική διαδικασία; πώς μπορεί να σπάσει η εξατομίκευση και η ιδιώτευση που επιβάλει η αστική πολεοδομία και ο μητροπολιτικός τρόπος ζωής; πού μπορούν να βρεθούν τα χωροταξικά σημεία εκείνα που να είναι γνώριμα, προσεγγίσιμα καθημερινά και ζωντανά στους ανθρώπους ώστε να πάρει και οστά η έννοια της κοινότητας;

Το παράδειγμα των εκατοντάδων κοινοτικών κήπων που δημιούργησαν κάτοικοι της Ν. Υόρκης στις γειτονιές τους αποτελεί μία από τις μορφές έμπρακτης απάντησης στα παραπάνω ερωτήματα.
Θεωρούμε πως τέτοια σημεία, προκειμένου να μπορούν ν΄ αποτελέσουν ζωντανά σημεία συνεύρεσης για ανθρώπους με κοινά προβλήματα και βιώματα, μπορούν να δημιουργηθούν σε επίπεδο συνοικίας ή γειτονιάς στα πλαίσια της δραστηριοποίησης αυτόνομων τοπικών συλλογικοτήτων.
Η κατάληψη ή η ενοικίαση με χαμηλό αντίτιμο άδειων οικοπέδων και η διαμόρφωσή τους σε αυτοδιαχειριζόμενους κήπους μπορεί να επιτευχθεί από πρωτοβουλίες ριζοσπαστών κατοίκων που ζουν στην ίδια περιοχή. Η μετατροπή τέτοιων οικοπέδων σε κήπους μπορεί να φέρει σε επαφή τον κάτοικο της μεγαλούπολης έστω και μ΄ ένα κομμάτι της γης όχι μέσα από μία εκδρομική ή ακόμα χειρότερα τουριστική αντιμετώπιση αλλά σαν ένα γεγονός ζωντανό στην καθημερινή του ζωή. Τα σημεία αυτά μπορεί να πάψουν να αποτελούν πάρκινγκ για τα αυτοκίνητα και να αποτελέσουν κέντρα γνώσης για πράγματα που οι άνθρωποι της μεγαλούπολης στάθηκε αδύνατο να μάθουν αλλά και κέντρα παραγωγής μιας μικρής μερίδας των τροφίμων τους από τους ίδιους. Η δημιουργία τέτοιων κήπων, σε περιοχές όπου ακόμα διατηρείται η έννοια αλλά και το χρώμα της γειτονιάς, μπορεί να επιφέρει ουσιαστικές βελτιώσεις στο αστικό περιβάλλον, αναζωπυρώνοντας την ιδέα της εναρμονισμένης πόλης με το φυσικό περιβάλλον (η ουτοπία της Κηπούπολης) και ασκώντας έμπρακτη κριτική στην αστική πολεοδομία (η πραγματικότητα της τσιμεντούπολης). Ακόμα όμως και σε περιοχές όπου οι πολυκατοικίες δεν έχουν αφήσει χώρο παρά για την αρτηριοσκληρωτική κυκλοφορία των αυτοκινήτων, πιθανότατα υπάρχουν ακόμα κάποια ''τυφλά'' σημεία, κατάλληλα για οικειοποίησή τους από κάποια αυτόνομη πρωτοβουλία των γύρω κατοίκων. Χαρακτηριστικό παράδειγμα μιας τέτοιας περίπτωσης αποτελεί η κατάληψη του κτήματος στη συμβολή των οδών Πάτμου και Καραβία στα Κάτω Πατήσια, σε μια περιοχή της Αθήνας κυριολεκτικά πηγμένη από το τσιμέντο. Στο κτήμα αυτό, εδώ και δέκα χρόνια, οι καταληψίες κάτοικοι έχουν δημιουργήσει έναν μοναδικό ανοιχτό χώρο συνεύρεσης για τη γειτονιά, χρησιμοποιώντας τους διαθέσιμους κτιριακούς χώρους, φροντίζοντας τις δεκάδες των δέντρων και εκτρέφοντας πουλερικά.
Κι αν δεν υπάρχουν οι χώροι ή οι διαθέσεις για τη δημιουργία κήπων στην μεγαλούπολη, υπάρχουν αρκετά κτίρια - μονοκατοικίες σε κάθε περιοχή που θα μπορούσαν να διαμορφωθούν σε τόπους συνάντησης (στέκια) από αυτόνομες τοπικές πρωτοβουλίες. Τέτοιοι χώροι μπορούν να λειτουργήσουν ''ως πεδία ΘΕΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗΣ που διασφαλίζει την ουσιαστική συμμετοχή, την αυτόνομη συλλογικοποίηση και την αντίστοιχη ευθύνη...''(Ευτοπία, τ. 4), γεγονός άλλωστε που συμβαίνει με τα ήδη υπάρχοντα στέκια σε συνοικίες της Αθήνας αλλά και σε ορισμένες επαρχιακές πόλεις.

ΕΡΓΑΛΕΙΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΟΙΝΟΤΙΚΗ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ

Εδώ και δεκαετίες γίνεται μεγάλη συζήτηση για την έννοια της οικονομικής μεγέθυνσης. Η ιδέα είναι ότι εάν ακόμα περισσότεροι φυσικοί πόροι αντλούνται, επεξεργάζονται και μεταποιούνται, τότε θα υπάρχουν περισσότερες δουλειές και άρα γενικευμένη ευμάρια. Αλλά η πραγματικότητα είναι πολύ διαφορετική. Σ' αντάλλαγμα για τα γυαλιστερά προϊόντα που η τηλεόραση μας λέει ότι χρειαζόμαστε, πρέπει να παραχωρήσουμε το φυσικό μας περιβάλλον. Τα δάση μετατρέπονται σε φτωχογειτονιές, γη που κάποτε ήταν εύφορη μετατρέπεται σ' έρημο και όλα αυτά από την φαινομενικά ασταμάτητη δύναμη της καταναλωτικά ωθούμενης ανάπτυξης. Σ' ολόκληρο τον κόσμο, οι άνθρωποι αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι η οικονομία της αγοράς δεν μας εξυπηρετεί πια.
Εντούτοις, το γεγονός ότι η οικονομία αυτή στηρίζεται στην κατανάλωση μας προσφέρει το κλειδί για την επιβράδυνση αυτής της οικονομίας της μπουλντόζας. Είμαστε όλοι καταναλωτές και μπορούμε ελεύθερα να αποφασίζουμε σε σχέση με το πως επιλέγουμε να ξοδέψουμε τα χρήματά μας, ακόμα και σε σχέση με το αν θέλουμε να χρησιμοποιήσουμε χρήματα. Καθώς ολοένα και περισσότεροι άνθρωποι αφυπνίζονται σε σχέση με το γεγονός αυτό, αναπτύσσεται ένα ευρύ φάσμα εναλλακτικών οικονομικών δομών, εναλλακτικών που υπηρετούν τις ανάγκες των ανθρώπων ενώ ταυτόχρονα προστατεύουν, και σ' αρκετές περιπτώσεις ενισχύουν, το φυσικό περιβάλλον.
Μια τέτοια εναλλακτική αποτελεί το λεγόμενο LETS -Local Exchange Trading Scheme (Τοπικό Ανταλλακτικό Εμπορικό σχήμα), που αποτελεί μια πιο επεξεργασμένη εκδοχή του παραδοσιακού ανταλλακτικού συστήματος. Τα μέλη του σχήματος ανταλλάσουν με βάση ένα φανταστικό LETS νόμισμα, που στην περίπτωση του συστήματός μας αποκαλείται "mollies". Το καλό των σχημάτων αυτών είναι ότι δεν είναι απαραίτητο να κάνει κανείς μια άμεση ανταλλαγή με κάποιο άλλο πρόσωπο, όπως συμβαίνει στο παραδοσιακό ανταλλακτικό σύστημα. Πιστωτικές μονάδες σε mollies (που ισοδυναμούν περίπου με 1 δολλάριο αυστραλίας) μπορούν να συσσωρευθούν και μπορεί επίσης κανείς να ξοδέψει mollies που δεν διαθέτει και να τα συμψηφίσει αργότερα.
Όλα τα συστήματα LETS είναι διαφορετικά και τα μέλη ανταλλάσουν μια ευρεία γκάμα προϊόντων και υπηρεσιών που περιλαμβάνει σχεδιασμό ιστοσελίδων, μαθήματα μαγειρικής, πλέξιμο, φυτά, διδασκαλία, περιποίηση κήπων, συμβουλές σε σχέση με φυτά, οργανικά λαχανικά και μασάζ, για να αναφέρουμε λίγες μόνο από αυτές. Τα συστήματα LETS ως σήμερα λειτουργούν μέσω της διανομής ενός καταλόγου των προσφερόμενων υπηρεσιών στα μέλη αλλά γίνονται κινήσεις για τη δημιουργία συστημάτων LETS που να λειτουργούν on line μέσω διάφορων επιτροπών και ομάδων συζητήσεων. Αυτή η προοπτική υπόσχεται να κάνει την ανταλλαγή πολύ πιο απλή.
Η Κοινοτικά Υποστηριζόμενη Καλλιέργεια (Community Supported Agriculture, CSA), είναι μια άλλη εναλλακτική που επιτρέπει στους καταναλωτές να υποστηρίζουν άμεσα αυτούς που καλλιεργούν τα τρόφιμα γι' αυτούς. Όπως τα συστήματα LETS, έτσι και το σύστημα της κοινοτικά υποστηριζόμενης καλλιέργειας έχει υπάρξει ιδιαίτερα επιτυχές τόσο στην Αυστραλία όσο και αλλού, επειδή ικανοποιεί τις ανάγκες τόσο του καταναλωτή όσο και του προμηθευτή. Οι καταναλωτές εξασφαλίζουν ένα σταθερό απόθεμα οργανικών προϊόντων, ενώ οι παραγωγοί δεν πρέπει πια να πασχίζουν να ανταγωνιστούν φάρμες που κάνουν χημικές καλλιέργειες. Συνήθως, μια κοινοτικά υποστηριζόμενη καλλιέργεια δημιουργείται γύρω από έναν δυο οργανικούς καλλιεργητές και τα μέλη καταβάλλουν προκαταβολικά το χρηματικό αντίτιμο για μια ορισμένη χρονική περίοδο. Αυτό εξασφαλίζει στον καλλιεργητή ότι το τελικό προϊόν του θα αγοραστεί καθώς και ένα σίγουρο και σταθερό εισόδημα.
Ούτε τα συστήματα LETS ούτε η Κοινοτικά Υποστηριζόμενη Καλλιέργεια υποθέτουν ότι το χρήμα μπορεί να ξεπεραστεί εντελώς (μέσω αυτών). Παρέχουν όμως τη δυνατότητα να είμαστε λιγότερο εξαρτημένοι από το χρήμα απ' ό,τι είμαστε τώρα. Παρότι δεν μπορούμε να σταματήσουμε να έχουμε ανάγκη και να χρησιμοποιούμε το χρήμα βραχυπρόθεσμα, μπορούμε να το χρησιμοποιούμε λιγότερο (πράγμα που σημαίνει ότι χρειαζόμαστε και λιγότερη σκληρή εργασία για να το αποκτήσουμε) και μπορούμε να επιλέγουμε σε τι το ξοδεύουμε και πώς επιλέγουμε να το επενδύουμε.
Όπως η CSA και τα LETS, οι κοινοτικές τράπεζες αποτελούν ένα πρώτο βήμα προς την κοινοτική αυτοδυναμία και μακριά από την εξάρτηση από κυβερνήσεις και επιχειρήσεις που έχει προκαλέσει την αποσύνθεση πολλών αγροτικών κοινοτήτων στο πρόσφατο παρελθόν. Μόνο στην Αυστραλία, έχουν ιδρυθεί πάνω από δεκαέξι επιτυχείς κοινοτικές τράπεζες. Τα χρήματα επενδύονται σε σχέδια κοινοτικής ανάπτυξης και το μεγαλύτερο μέρος του εισοδήματος που προέρχεται από τις επενδύσεις επιστρέφεται εν συνεχεία στην κοινότητα.
Οι κοινοτικές οικονομίες προσπαθούν να παράγουν ό,τι χρησιμοποιούν και να χρησιμοποιούν ό,τι παράγουν. Μ' αυτόν τον τρόπο καθίστανται βιώσιμες, όχι μόνο με την έννοια ότι είναι αυτοδύναμες αλλά χάρη στο γεγονός ότι δεν συνεισφέρουν πια στις κλιματολογικές αλλαγές μέσω της σε μεγάλες αποστάσεις μεταφοράς των τροφίμων και άλλων εμπορευμάτων. Δουλεύοντας προς την αυτοδυναμία, οι κοινότητες αρχίζουν να συνειδητοποιούν ότι τα εδάφη, το νερό και τα δάση που τους περιτριγυρίζουν βρίσκονται σε άμεση συνάρτηση με την ποιότητα της ζωής τους και πρέπει και αυτά να προστατεύονται. Οι άνθρωποι καθίστανται άμεσα υπεύθυνοι σε σχέση με τις συνέπειες των πράξεών τους επειδή δεν μπορούν να αποστασιοποιηθούν από αυτές. Η ρύπανση, οι χωματερές των σκουπιδιών και η διάβρωση βρίσκονται εκεί, μπροστά στα μάτια τους.
Ό,τι έχει ονομαστεί permaculture αποτελεί ένα κίνημα που προσφέρει ένα πολύ ξεκάθαρο όραμα κοινοτικής αυτοδυναμίας και είναι ταυτόχρονα ρεαλιστικό και εφαρμόσιμο. Σημαίνοντας «σταθερή καλλιέργεια» (permanent agriculture) και ευρύτερα «σταθερή κουλτούρα» (permanent culture) έχει ως στόχο να επαναφέρει τους ανθρώπους σε μια βιώσιμη σχέση με το περιβάλλον τους μέσω της συνειδητοποίησης της σπουδαιότητας των οικολογικών διαδικασιών. Η φύση είναι πολύ πιο αποτελεσματική στη διατήρηση της γονιμότητας του εδάφους, στο φιλτράρισμα και την αποθήκευση των υδάτων, στη χρήση των πόρων και στην αποβολή των καταλοίπων από οποιαδήποτε τεχνολογία έχουμε αναπτύξει και μιμούμενοι τις διαδικασίες αυτές στην παραγωγή των τροφίμων μας και στην κοινοτική οικοδόμηση μπορούμε να μειώσουμε σε σημαντικό βαθμό τα απόβλητα και τη μόλυνση που παράγουμε μέσω της αλόγιστης χρήσης των φυσικών πόρων.
Οι τοπικές οικονομικές δομές όπως η permaculture, τα συστήματα LETS, η CSA και οι κοινοτικές τράπεζες σημαίνουν ότι οι πόροι δεν εξάγονται από την κοινότητα στις θυρίδες των μεγάλων εταιριών. Όπως όλα τα καλά πράγματα, βασίζονται στη συνεργασία και στην «κάντο ο ίδιος» φιλοσοφία, γι' αυτό ερευνείστε τις ακόλουθες διευθύνσεις, συγκεντρώστε ορισμένους ανθρώπους που ενδιαφέρονται και ξεκινείστε ένα σχέδιο κοινοτικής οικονομίας στη γειτονιά σας.

ΟΙΚΟΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

1. Ζούμε σήμερα την λεγόμενη "παγκοσμιοποιημένη" φάση της οικονομίας της αγοράς και σε τοπικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Οι κάθε είδους αγορές, από αυτή των εμπορευμάτων μέχρι την αγορά εργασίας, κεφαλαίων ή του ελεύθερου χρόνου, έχουν γίνει οι αόρατοι ρυθμιστές της καθημερινής ζωής μας. Στις κοινωνίες του "αναπτυγμένου" κόσμου είμαστε εγκλωβισμένοι σε οικονομικές και κοινωνικές σχέσεις που την ανάγκη του κάθε ανθρώπου για δράση και εισόδημα τη συγχέουν με την "μισθωτή εργασία", ή την παραγωγή εμπορευμάτων με την αγορά, την ανάγκη για κοινωνικότητα και επαφή την "ικανοποιούν" με την κατανάλωση εμπορευμάτων, την ανάγκη για συντροφικότητα με την πυρηνική οικογένεια, την ανάγκη για ουσιαστική σχέση με την φύση με τις μαζικές εξόδους των Σαββατοκύριακων και των διακοπών, την ανάγκη για υγιεινή ζωή και διατροφή με επισκέψεις στους κάθε είδους γιατρούς και "υγιεινάδικα", την ανάγκη για πολιτική δραστηριότητα την ταυτίζουν με συμμετοχή σε θεσμούς της αντιπροσωπευτικής δημοκρατίας (κόμματα, μη κυβερνητικές οργανώσεις, κλπ.).

2. Τα τελευταία χρόνια, σε πολλές χώρες του Πρώτου Κόσμου (Η.Π.Α., Καναδάς, Αυστραλία, Αγγλία, Γερμανία, κλπ.) όλο και περισσότεροι άνθρωποι, μη ικανοποιημένοι από αυτή την κατάσταση, θέλουν να ξεφύγουν απ΄ αυτήν και λειτουργώντας με την στρατηγική του "παραδείγματος" στρέφονται σε μια οργάνωση της ζωής τους τέτοια που άλλους λιγότερο και άλλους περισσότερο τους θέτει εκτός πλαισίου αυτής της εξέλιξης. Έχουν ξεφύγει απ΄ τον μηχανισμό της "μισθωτής εργασίας" και της αγοράς, καθώς και από την ιδεολογία του καταναλωτισμού και προσπαθούν να αναπτύξουν μια άλλη στάση και κουλτούρα. Πολυάριθμες κοινότητες έχουν δημιουργηθεί. Σε παγκόσμιο επίπεδο υπάρχουν κάπου 25.000 κοινοτικές πρωτοβουλίες, όπου εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι ζουν και συνεργάζονται. Στην Ευρώπη υπάρχουν κάπου 1500 τέτοιες εκ των οποίων 400 στην Γερμανία (βλέπε Νέα Σελήνη, αρ.26).

Η εμπειρία τους είναι χρήσιμη για την γενικότερη έξοδο απ΄ την κοινωνία της αγοράς και της μισθωτής εργασίας. το κοινωνικό αυτό κίνημα συνδέει το οικονομικό, κοινωνικό, οικολογικό και πολιτικό πεδίο της δραστηριότητας των ανθρώπων, συλλέγοντας και ασκώντας τις πρακτικές γνώσεις γύρω από τα παραπάνω πεδία και από το παρελθόν και το παρόν των λαών, κύρια των αυτοχθόνων του Τρίτου Κόσμου με τους οποίους αναπτύχθηκαν και σχέσεις, μπορεί να αποτελέσει ένα σχολείο ζωής για όλα τα κοινωνικά κινήματα, που προσπαθούν να ολοκληρώσουν μια πρόταση για μια άλλη κοινωνία, σαν απάντηση στην κοινωνία της παγκοσμιοποιημένης αγοράς, η οποία αποτελεί την καινούργια φάση της καπιταλιστικής κοινωνίας και που εγείρει ενάντιά της το λεγόμενο κίνημα της "αντιπαγκοσμιοποίησης".

Χρειαζόμαστε σήμερα πραγματικά μια πολιτική ελπίδας, που θα εξαλείψει το φόβο και το αίσθημα της αδυναμίας μπροστά σε μεγασυστήματα που διαμορφώνουν τη ζωή μας.

Ένα ευρύ δίκτυο κοινοτήτων που θα ενοποιούν την καθημερινή οικονομική, κοινωνική, οικολογική και πολιτική ζωή των μελών τους και θα έχουν στόχους τέτοιους που θα αποτελούν τοπικές εκφράσεις παγκοσμίων στόχων, είναι πραγματοποιήσιμο και εφικτό στις σημερινές συνθήκες.

3. Στη χώρα μας οι πρωτοβουλίες για οικο-κοινότητες είναι περιορισμένες. Πέρα από διάφορους άλλους κοινωνικούς λόγους, στις πόλεις δεν υπάρχουν μεγάλοι ελεύθεροι χώροι που θα μπορούσαν να στεγάσουν τέτοιες πρωτοβουλίες. Στην επαρχία, παρόλο που υπάρχουν αρκετά παρατημένα χωριά, επειδή είναι πολύ απομονωμένα και απομακρυσμένα με δύσκολες συνθήκες, απ΄ τη μια, και επειδή δεν υπάρχουν μεγάλα αγροκτήματα με αντίστοιχες υποδομές, απ΄ την άλλη, τέτοιες προσπάθειες, όπου έγιναν, δεν ευνοήθηκαν (βλέπε Σαρακήνικο Ιθάκης, Νιοχώρι Λευκάδας). Εξάλλου δεν υπήρξε κάποιο κίνημα φυγής από τις πόλεις που θα αμφισβητούσε τις συνθήκες ζωής στην επαρχία. Η όποια επιστροφή (μετά το 1981, ΠΑ.ΣΟ.Κ. στην εξουσία) ήταν κυρίως ατομική και καθορίστηκε από τα προγράμματα των "νέων αγροτών".

Τα επόμενα όμως χρόνια θα είναι αρκετοί εκείνοι που θα θελήσουν να αφήσουν πίσω τους την μίζερη ζωή του "αποκλεισμένου" και "απόκληρου" των πόλεων και καθώς φυσικά δε θα θέλουν να ενταχθούν στην εξίσου μίζερη ζωή της επαρχίας, θα προτιμήσουν την διέξοδο προς την κοινοτιστική ζωή. Παράλληλα, η μαζική ανεργία στις πόλεις και το πέρασμα σιγά-σιγά μεγάλου ποσοστού ανθρώπων στην κατηγορία των φτωχών παριών, θα οδηγήσει αρκετούς απ΄ αυτούς, από ανάγκη επιβίωσης, να δημιουργήσουν κοινοτιστικές σχέσεις και στις γειτονιές των πόλεων. Απ΄ την άλλη και ο σημερινός αγρότης της επαρχίας, εφόσον δεν έχει την δυνατότητα ή συνειδητά δε θέλει να μετατραπεί σε επιχειρηματία του αγροτικού τομέα, πιθανόν να μετατραπεί σε "πολυλειτουργικό" αγρότη, δηλαδή να μην παράγει για την παγκοσμιοποιημένη αγορά, αλλά να στραφεί στην πολυκαλλιέργεια, την τοπική αγορά και την αυτό-τροφοδοσία, θα είναι πιο ευαίσθητος σε τέτοιες κοινοτιστικές πρωτοβουλίες, δεν θα είναι αρνητικός και πιθανά αρκετοί να είναι διατεθειμένοι να ενταχθούν σ΄ αυτές, όταν δουν ότι μπορούν να λειτουργήσουν και να διευκολύνουν και την ζωή τους. Επίσης μπορούν να λειτουργήσουν ανασταλτικά στην ερήμωση της υπαίθρου ή στην μετατροπή της σε τουριστικές ατραξιόν, καθώς και θετικά στην προστασία του τοπικού περιβάλλοντος.

Το Δίκτυο Αλληλεγγύης, βάζοντας μεταξύ των στόχων του τη δημιουργία τοπικών οικο-κοινοτήτων, μπορεί και πρέπει να βοηθήσει τέτοιου είδους προσπάθειες.

4. Ποια είναι τα βασικά στοιχεία που χαρακτηρίζουν τις κοινότητες που υποστηρίζει το Δίκτυο;

α) Πρώτα-πρώτα αποτελούν ριζοσπαστική απάντηση στις ανάγκες των ανθρώπων που αναφέρθηκαν πιο πάνω. Απάντηση στην αδυναμία των ανέργων να πουλήσουν την εργατική τους δύναμη, σε όσους εργάζονται «έπ' αμοιβή», αλλά δεν τους εκφράζει η «εργασία» τους, λύση για όσους παράγουν μη βιομηχανοποιημένα προϊόντα, για όσους πολυκαλλιεργούν ή εκτρέφουν με οικολογικό τρόπο και έχουν πρόβλημα διάθεσης ή βοήθειας στην παραγωγή, για όσους θέλουν προϊόντα μη τοξικά και δεν είναι σε θέση να τα παράγουν μόνοι τους. Για όσους έχουν ανάγκη για συντροφικότητα, αλληλεγγύη και κοινωνική επαφή. Για όσους έχουν ανάγκη από υγιεινή διατροφή, καλή υγεία και επανασύνδεση με τη φύση. Για όσους έχουν ανάγκη για κοινωνική και πολιτική δραστηριότητα και εν τέλει για όσους (που έτσι θα έπρεπε να είναι) έχουν ανάγκη από όλα αυτά.

Δεν προκύπτουν μόνο από την προσωπική επιλογή των όσων συμμετέχουν, αλλά και από μια κοινωνική αναγκαιότητα.

β) Χαρακτηρίζονται από τη δημιουργική πολυδραστηριότητα των μελών τους, που έχει σα στόχο όχι μόνο τη βιωσιμότητά τους, αλλά και την απελευθέρωση της σκέψης και της φαντασίας των μελών τους, την ενοποίηση της γνώσης και της πράξης, τη σύνδεση των δραστηριοτήτων με την ατομική και συλλογική διαχείριση του χρόνου. Την ανάπτυξη μη ιεραρχικών και εξουσιαστικών δομών, που θα οδηγούν στην αυτοανάπτυξη των δεξιοτήτων των ατόμων με αυτομόρφωση και συλλογική έρευνα.

γ) Στηρίζονται στην ανάπτυξη παραγωγικών τεχνικών που θα σέβονται το περιβάλλον (δεν θα ρυπαίνουν), τις φυσικές ισορροπίες και τις άλλες μορφές ζωής. Στη χρήση ήπιων μορφών ενέργειας και τεχνολογίας προσιτής σε όλους, που θα έχει στόχο την αυτοδυναμία και αυτάρκεια. Στην ανάπτυξη συλλογικών εξοπλισμών, συνεργατικών μορφών παραγωγής, μη χρηματικών ανταλλαγών στη βάση, ει δυνατόν, της κοινοκτημοσύνης, ώστε στα πλαίσιά της να μην υπάρχει εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο, να εξαλείφονται οι ανισότητες και οι εξουσιαστικές-ιεραρχικές σχέσεις, ώστε να εξελίσσονται σε χώρους απελευθέρωσης από την κοινωνία της αγοράς.

δ) Στις σχέσεις τους με την υπόλοιπη κοινωνία λειτουργούν ως παράδειγμα από τη μία και ως ενεργή συλλογικότητα στα συμβαίνοντα και στα δρώμενα της αντίστοιχης περιοχής από την άλλη. Για αυτό θα πρέπει να δίνουν απαντήσεις στα ερωτήματα του τύπου: ι) τι κάνουν, ιι) πώς το κάνουν και ιιι) γιατί το κάνουν. Ιδιαίτερη έμφαση πρέπει να δίνουν στο γεγονός ότι: ό,τι είναι δυνατόν σε μικρή κλίμακα είναι δυνατόν και σε μεγάλη, αρκεί να υπάρξουν οι κοινωνικές δυνάμεις που θα αναλάβουν το εγχείρημα για ευρείας κλίμακας κοινωνικούς πειραματισμούς σε αντίθεση με τις υπάρχουσες κυρίαρχες σχέσεις. Έτσι ο άμεσος τρόπος με τον οποίο συνδέουν στα πλαίσιά τους το οικονομικό, το κοινωνικό, το οικολογικό και το πολιτικό ζήτημα μπορεί να χρησιμοποιείται ως παράδειγμα στα δρώμενα της τοπικής κοινωνίας, όπου προωθούν όσο το δυνατόν την τοπική αυτονομία-αυτάρκεια σε όλα τα επίπεδα καθώς και στο επίπεδο των αποφάσεων την άμεση δημοκρατία και, αν χρειάζεται, ανακλητούς εκπροσώπους.

5. Για το ποια μορφή παίρνουν οι οικο-κοινότητες αλληλεγγύης και συνεργασίας αποφασίζεται από τους συμμετέχοντες, ανάλογα με τις δυνατότητες που υπάρχουν και τις συνθήκες που επικρατούν. Ενδεικτικά θα μπορούσαν να πάρουν τις μορφές:

α) Μια συλλογικότητα αρκετών ανθρώπων (κρίσιμος αριθμός κάθε φορά!) με διαφορετικές δεξιότητες (και όχι μόνο τη θέληση), αποφασίζουν όχι απλώς να βρουν κοινό χώρο διαμονής, αλλά και χώρο που να δίνει δυνατότητες για κοινές δραστηριότητες σε καθημερινή βάση. Αυτές οι δραστηριότητες θα πρέπει να είναι και οικονομικές, ώστε να εξασφαλίζεται εισόδημα βιωσιμότητας τουλάχιστον για κάποιους από αυτούς. Μερικοί μπορούν να εξασφαλίζουν εισόδημα από δραστηριότητες εκτός κοινότητας και να συμμετέχουν μερικά μόνο στις δραστηριότητες της κοινότητας.

Αν π.χ. ο χώρος είναι ένα μεγάλο αγρόκτημα οι δραστηριότητες μπορούν να πάρουν τη μορφή οικολογικής αγροτικής μορφής (φυτικής-ζωικής), τα προϊόντα της οποίας από τη μια αυτοκαταναλώνονται, από την άλλη τα περισσεύματα διατίθενται τοπικά, με τρόπο που θα έχει επιλεγεί από τη συλλογικότητα. Επίσης τη μορφή εργασιών σε εργαστήρια, από ξυλουργείο-κεραμοποιείο, μέχρι οινοποιείο ή τυροκομείο. Μπορεί να οργανωθεί κοινή κουζίνα, χώρος απασχόλησης παιδιών, χώρος αυτοέκφρασης, χώρος υποδοχής επισκεπτών, κ.λ.π.

Βασικό της χαρακτηριστικό είναι η αυτοδυναμία-αυτάρκεια από τη μία και η οργανική σύνδεση με τα δρώμενα και την καθημερινή ζωή των κατοίκων της γύρω περιοχής καθώς και σε σύνδεση με το Δίκτυο η συμμετοχή στα γενικότερα δρώμενα.

β) Με κέντρο μια πόλη και ένα χώρο, που είτε προϋπάρχει, είτε βρίσκεται στην πορεία, συγκεντρώνονται άτομα, νοικοκυριά, οικο-παραγωγοί, προϋπάρχουσες ομαδοποιήσεις και αφού συζητήσουν με βάση την πρόταση του Δικτύου, αποφασίζουν να δημιουργήσουν μια κοινότητα συνεργασίας, αλληλεγγύης και ανταλλαγών. Εδώ το οικονομικό περιεχόμενο έχει να κάνει με ανταλλαγές προϊόντων, υπηρεσιών και εργασιών μεταξύ των μελών στη βάση κοινού εσωτερικού νομίσματος, στη συλλογική χρήση μέσων και τεχνολογιών που αναπτύσσουν μέλη της κοινότητας (π.χ. μια ομάδα οργανώνει εργαστήριο επιπλοποιίας ή οινοποιείο ή επεξεργασίας φρούτων και οποιοδήποτε άλλο μέλος μπορεί να χρησιμοποιήσει τις εγκαταστάσεις για να κάνει τα έπιπλά του, το κρασί του ή τις μαρμελάδες του, με τη βοήθεια της αντίστοιχης ομάδας) ή στις ανταλλαγές μεταχειρισμένων ειδών. Το κοινωνικό-πολιτιστικό περιεχόμενο μπορεί να αναχθεί σε δράσεις της μορφής: παιδικός σταθμός, ομάδα μουσικής και θεάτρου, μαθήματα αυτογνωσίας και εναλλακτικών θεραπειών, οργάνωση επισκέψεων σε κτήματα ή εργαστήρια, κ.λ.π. Το οικολογικό περιεχόμενο εκφράζεται από το ότι όλες οι δραστηριότητες, είτε ατομικές, είτε συλλογικές χαρακτηρίζονται από τη σωστή προσέγγιση των σχέσεων ανθρώπου-φύσης (μη τοξικά υλικά, ήπια μέσα και ενέργεια, κ.λ.π.). Το πολιτικό περιεχόμενο: αποκτώντας σιγά-σιγά συγκεκριμένο πρόσωπο η κοινότητα, το όλο περιεχόμενο των δράσεων αποτελεί ταυτόχρονα και περιεχόμενο πολιτικής παρέμβασης στην τοπική κοινωνία. (Για παράδειγμα το σύστημα ανταλλαγών μπορεί να αποτελέσει αντικείμενο παρέμβασης στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για τη δημιουργία κοινοτιστικών τομέων οικονομίας σε δημοτικό επίπεδο). Ταυτόχρονα αναλαμβάνονται ιδιαίτερες δράσεις σε διάφορα θέματα. Απαραίτητη η οργάνωση επικοινωνίας, π.χ. η έκδοση ενημερωτικού φυλλαδίου, η δημιουργία ιστοσελίδας, κ.λ.π. Επίσης η συμμετοχή στα τοπικά και γενικότερα πολιτικά δρώμενα.

Μεταξύ των δύο παραπάνω μορφών είναι προφανές ότι μπορούν να αναπτυχθούν πολλές παραλλαγές (π.χ. κάποιοι ήδη αγρότες-βιοκαλλιεργητές που βρίσκονται στην ίδια γεωγραφική κοινότητα ή περιοχή μπορούν να κοινοτικοποιήσουν τις εργασίες τους, τα μέσα που χρησιμοποιούν και τα προϊόντα τους).

6. Για να βοηθήσει προς την κατεύθυνση της δημιουργίας τους, ο τομέας οικο-κοινοτήτων του Δικτύου προτείνει σαν πρώτα βήματα από τη μεριά του Δικτύου τα εξής:

α) Να γίνει μια χαρτογράφηση των εθνικών γαιών, μοναστηριακών και εκκλησιαστικών περιοχών, παρατημένων χωριών και περιοχών, φθηνών ιδιωτικών περιοχών, κ.λ.π., κατάλληλων για εγκατάσταση ομάδων-ομαδοποιήσεων.

β) Να βρεθεί μια κατάλληλη περιοχή και να οργανωθεί παραδειγματικό κέντρο κοινοτικής δράσης του Δικτύου (αυτοδιαχειριζόμενος χώρος συναντήσεων, πειραματισμού και καλλιεργειών, εποχικής ή μόνιμης εγκατάστασης κάποιων μελών του Δικτύου).

γ) Να ερευνηθούν εδώ ή αλλού άλλες τέτοιες προσπάθειες και να αποκατασταθεί μια επικοινωνία είτε με επισκέψεις μας επιτόπου, είτε προσκαλώντας εκπροσώπους τους σε εκδηλώσεις που κάνει το δίκτυο για αυτό το σκοπό.

δ) Να διατυπωθούν οι αρχές που περιγράφηκαν πιο πάνω σε ένα περιεκτικό κείμενο και να αναπτυχθεί, με όσους ενδιαφέρονται, μια επικοινωνία για την υλοποίησή τους.

ΚΛΙΚΕΣ,ΜΠΑΤΣΟΙ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΠΑΤΣΙ!!!!!!!!!

ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ!!!!!!!

first time doing this!!!!!!!!!